081-025-007-تكوير

« Back to Glossary Index
و آنچه را محمّد می گوید، سخنِ شیطانی رانده شده نمی باشد  (یعنی جنّی شیطنت کار و فریبنده) (۲۵)
آیه ۲۵: „وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ“

تحلیل دستوری

  1. وَ: حرف عطف است و به معنی „و“ می‌باشد.
  2. مَا: اسم موصوله و به معنی „آنچه“ یا „چیزی که“ می‌باشد. در اینجا نقش نافیه دارد و به معنی „نیست“.
  3. هُوَ: ضمیر منفصل و به معنای „او“ یا „آن“ است.
  4. بِقَوْلِ:
    • بِ: حرف جر و به معنای „با“ یا „به“.
    • قَوْلِ: اسم و به معنای „گفتار“ یا „سخن“.
  5. شَيْطَانٍ:
    • اسم و به معنای „شیطان“.
    • حالت اضافه دارد و مضاف‌الیه برای „قَوْلِ“ است.
  6. رَّجِيمٍ: صفت و به معنای „رانده شده“ یا „ملعون“.

ریشه‌شناسی

  • قَوْلِ: ریشه‌ی ثلاثی „ق-و-ل“ به معنای گفتن، سخن گفتن.
  • شَيْطَانٍ: ریشه‌ی ثلاثی „ش-ی-ط“ به معنای دور شدن، گمراه شدن.
  • رَّجِيمٍ: ریشه‌ی ثلاثی „ر-ج-م“ به معنای راندن، لعنت کردن.

نوع جمله و معنا

این جمله از نوع خبری منفی است و تأکید دارد که گفتار قرآن سخن شیطان رانده‌شده نیست.

معنا

„و آن (قرآن) سخن شیطان رانده‌شده نیست.“

این آیه بر این موضوع تأکید می‌کند که قرآن کلام الهی است و ارتباطی با شیطان ندارد.

Nach oben scrollen