081-023-007-تكوير

تحلیل لغوی و دستوری:

1. وَلَقَدْ:
   • وَ: حرف عطف، به معنای „و“ که برای پیوستن جملات یا کلمات به کار می‌رود.
   • لَقَدْ: حرف تأکید. „ل“ نشانگر تأکید است و „قد“ معمولاً برای بیان فعل ماضی به کار می‌رود و می‌تواند بر وقوع حتمی دلالت کند.
2. رَآهُ:
   • رَأَى (فعل ماضی): دیدن.
     • ریشه: „ر-أ-ی“
   • هُ: ضمیر مفعولی متصل، به معنای „او را“ که به مذکر اشاره می‌کند.
3. بِالْأُفُقِ:
   • بِ: حرف جر به معنای „در“ یا „به“.
   • الأُفُقِ: اسم، به معنای افق.
     • ریشه: „أ-ف-ق“
4. الْمُبِينِ:
   • الْمُبِينِ: صفت، به معنای „آشکار“ یا „واضح“.
     • ریشه: „ب-ی-ن“

تحلیل جمله‌ای:

این آیه یک جمله خبری است که وقوع یک رویداد را با تأکید بیان می‌کند.

معنا:

„و او را در افق روشن دیده است.“

تحلیل معنایی:

این آیه به رویت پیامبر (ص) اشاره دارد که در افق روشن (شاید منظور افق معنوی یا مکانی خاص باشد) کسی یا چیزی (احتمالاً جبرئیل یا نشانه‌ای الهی) را مشاهده کرده است. این جمله بر وقوع حتمی و روشنی این رویت دلالت دارد.