068-002-003-قلم

« Back to Glossary Index
تو به نعمت پروردگارت دیوانه نیستی
(همان‌طور که در تفسیر „نون“ بهانه‌گیران نتیجه‌ای خلافِ فهم خدا ترسانِ هوشمند می‌گیرند، از جمله‌ی بالا نیز بهانه‌گیرانِ غیر دقیق می‌گویند: محمد که خود از قلم‌زنی بهره‌ای ندارد، چگونه دیوانه‌ای است که قلم و نوشته‌ی نویسندگان را دلیلِ عدمِ دیوانگیِ خود معرفی می‌کند و بی‌دلیل بدان‌ها قسم می‌خورد و این روش را نعمتِ پروردگار خود می‌شمارد. در حالی که خدا ترسانِ هوشمند و دقیق، از عبارتِ بعد این آیه، به خوبی درک می‌کنند که این یک پیشگویی است که اعلام می‌دارد تمام آنچه از طریق وحی به محمد می‌رسد، در آینده از طریق قلم نوشته خواهد شد. و چیزی نمی‌گذرد که در مدینه، پیامبر اسلام خود را می‌بیند که حکومتی قوی دارد و تمام مخالفانِ او منکوب شده‌اند. از طریق نوشته‌ها، وضعیت پیامبر اسلام به سرزمین‌های دوردستِ دنیا می‌رسد و حتی روز به روز چنان پیشرفت می‌کند که مانند قرن حاضر، تمام دانشمندان دنیا اگر پیامبر اسلام را بر اساس غرض‌های شخصی پیامبر الله ندانند، حداقل او را بزرگ‌ترین نابغه‌ی اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می‌شمارند. و حتی یک نفر پیدا نخواهد شد که او را دیوانه بنامد. اگرچه کمتر کسی آن‌طور که نوشته‌ایم تا حال متوجه علت وجود قسم‌های قرآن شده، مطالب بالا اثبات می‌کند که تمام قسم‌های قرآن که بیش از صد قسم است، برای استدلال و اثباتِ مطالب بعد از قسم است، نه آن‌طور که مفسران قرآن بی‌ارتباط پنداشته‌اند و فقط برای تأکید مطلب بعد دانسته‌اند.) (۲)

آیه 2 „مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ“ از سوره قلم:

تحلیل گرامری:

  • مَا: حرف نفی است که به معنای „نیست“ یا „نمی‌باشد“ در زبان فارسی استفاده می‌شود.
  • أَنتَ: ضمیر منفصل مخاطب مفرد مذکر به معنای „تو“.
  • بِ: حرف جر که به معنای „به“ یا „با“ در زبان فارسی است.
  • نِعْمَةِ: اسم مؤنث، مضاف. نِعْمَة از ریشه „ن‌ع‌م“ است که به معنای نعمت و بخشش است.
  • رَبِّكَ:
    • رَبِّ: اسم مضاف، به معنای „پروردگار“.
    • كَ: ضمیر متصل مخاطب مفرد مذکر به معنای „تو“.
  • بِمَجْنُونٍ:
    • بِ: حرف جر.
    • مَجْنُونٍ: اسم نکره، به معنای „دیوانه“. از ریشه „ج‌ن‌ن“ که به معنای جنون یا دیوانگی است.

ریشه‌شناسی:

  • نِعْمَة (ن‌ع‌م): این ریشه به معنای راحتی، آسایش و نعمت است. در قرآن به معنای نعمت‌های الهی و بخشش‌های خداوند استفاده شده است.
  • مَجْنُون (ج‌ن‌ن): این ریشه به معنای پوشیده شدن یا تحت تأثیر قرار گرفتن توسط چیزی است. در زبان عربی، مجنون به کسی گفته می‌شود که عقلش پوشیده و مختل شده باشد.

نوع جمله:

این جمله یک جمله خبری منفی است که با استفاده از حرف نفی „مَا“ آغاز شده است. هدف جمله، نفی دیوانگی پیامبر اسلام (ص) با تاکید بر نعمت پروردگار است.

در این آیه، خداوند به پیامبر (ص) اطمینان می‌دهد که او به لطف و نعمت پروردگارش دیوانه نیست و این ادعاهای مخالفان را رد می‌کند.

Nach oben scrollen