| پروردگار موسی به او گفت، پس پیروزی بر آن سرزمین بر ایشان چهل سال حرام میباشد و در عرض این مدت آنان در بیابان سرگردان خواهند بود و تو بر چنین قوم عصیانگر اندوه مخور (این داستان حقیقی از آن رو در قرآن آمده، تا اولا بنی اسرائیل متوجه خود خواهی ها و گناههای بزرگ تاریخی خود بشوند و بدانند در صورتی دوست الله هستند که دستورات الله را عمل کنند و الا مورد خشم الله هستند و خالق عالم برای اولاد اسرائیل بودن آنان با موسائی بودن آنان کوچکترین ارزشی نمیگذارد و به همینطور نسبت به مسلمانان دنیا و مسیحیان دنيا، ثانیا این داستان مسلمانان زمان پیغمبر اسلام را می آموزد که نباید روی اتکا به وعده های پیروزی الله، تنبلی کنند و برای زیاد کردن قدرت خود کوشش ننمایند، همین تذکرات باعث شد همان اقداماتی را کردند که بعد از وفات حضرت موسی بنی اسرائیل طبق دستور الله انجام دادند. یعنی همانطور که جانشین موسی یوشع بن نون و فرمانده قوایش کاليب لشگریان بنی اسرائیل را برای تصرف سرزمین کنعان و فلسطین حرکت دادند و پیروز شدند، جانشین پیغمبر اسلام ابوبکر نیز به فرماندهی کل خالد بن ولید برای تصرف ممالک عراق و شامات و فلسطین اقدامات پیروزمندانه ای روی کمکهای الله انجام دادند، شرح جزئیات این اقدامات و مقدمات آنرا در کتاب تاریخ اسلام من در حوادث میان سال 6 و غزوه موته تا سال ۱۲ و ۱۳ هجری که فتح عراق و شام و فلسطین بدست مسلمانان انجام گرفت خواهید دید و ضمنا با اشتباهی که من در چاپ های قبل این تفسیر روی اتکا به روایاتی جعلی درباره اسامة بن زید مرتکب شدم، پی خواهید برد ضمنا روز دقیق وفات پیغمبر، از روایتی بدست می آید که در آن گفته شده ۸۱ روز بعد از روز جمعه عرفه حجة الوداع که روز نزول سوره مائده بود، در روز دوشنبه پیغمبر اسلام وفات یافت و با این حساب اگر ماه صفر سال یازدهم ۲۹ روز باشد روز وفات دوم ربیع الاول میشود و اگر ۳۰ روز باشد اول آن ماه است) (۲6) |
005-026-114-مائدة
« Back to Glossary Index