| و شما مردان هرگز نخواهید توانست میان زنان خود به عدالت کامل رفتار کنید اگر چه برای اینکار جدیت هم به خرج دهید (یعنی اینکه خالق عالم میگوید به زنان خود خوبی کنید تا زنان کاملا از شما راضی باشند مقصود رضایت نسبی است نه رضایت کاملی که میسر نباشد و مورد توقع همسر شما باشد و نیز اگر دو زن دارید از هر نظر بطور مساوی همیشه نمی توانید با آن دو رفتار کنید زیرا عواملی وجود دارد که اینکار را برای همه امکان پذیر نمی کند و از طرفی نباید هر چه را میل دارید بکنید و زن خود را بلاتکلیف و به مانند کسی که معلوم نیست شوهر دارد رها کنید بلکه اگر قراردادِ صلحی میان خود مقرر کنید و از آرزوها و تمایلات بیجا دوری نمائید الله از بدیهای کوچک شما چشم می پوشد و به شما مهربانی خواهد کرد (از مطالب آیه ۱۲۶ چنین فهمیده میشود که آیات اول سوره نساء درباره محدود شدن تعدد زوجات به چهار زن نیست بلکه درباره دختران یتیمی می باشد که نگهداران آنان میخواهند یکی یا چند تای آنها و یا مادران یتیمان را برای نگهداری یتیمان ناتوان علاوه بر زن خود بگیرند ضمنا آیه ۱۲۸ میگوید که زنان نیز میتوانند اگر ناسازگاری ای از مردان خود دیدند و نتوانستند با شرایطی او را از ناسازگاری باز دارند به متصدیان مربوطه حفظ اجتماع شکایت کنند تا یا جلوی ناسازگاری شوهر خود را بگیرند و یا طلاق گیرند و همچنین از آیه ۱۲۹ فهمیده می شود، آنچه بعضيها دلیل میآورند که چون مرد نمی تواند عدالت نسبت به چند زن خود نماید بیش از یک زن حق ندارد بگیرد دلیل آنها درست نیست و عدالت در این آیه با عدالت موجود در آیه اول سوره نساء که درباره گرفتن زن یتیم برای یتیم داریست فرق دارد و فتوا خواستنی که در آیه ۱۲۷ میباشد قبل از نزول سوره نساء بوده نه بین زمان نزول سوره نساء و قبل از آیه بالا و آیه مربوطه حاکیست هر گونه فتواهای مذهبی باید متکی به فتواهای الله باشد) (۱۲۹) |
004-129-099-نساء
« Back to Glossary Index