[print-me]
| پناه میبرم به الله از شرِّ شیطانِ مَطرود | أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ |
| ترجمه واژه‌ای: محمدکاظم معزی | ترجمه تفسیری: صادق تقوی |
سوره نور که از 64 آیه تشکیل یافته در قرآنهای معمولی سوره ۲4 میباشد و محتوی دستوراتی است در باره زن و مرد زناکار و جلوگیری از تهمت های ناروا به زنان و مردان پاکدامن و ترک بی اجازه رفتن به خانه های مردم و نهی زنان مسلمان، از نشان دادن آرایش های خود به مردانِ نامحرم و راهنمائی های کاملی برای جلو گیری از خواهشهای نفسانی مردان به زن مسلمان و اطلاعاتی برای شناختن نور هدایت الله و کسانی که از این نور استفاده میکنند و نتیجه کار کفران کنندگان این نور، از پس آن مطالبی است در باره شناخت علمی خالق عالم و قوانین ایجاد باران و تکامل حيوانات تا انسان سپس مقداری درباره مسلمان نماهای دورو، سخن گفته شده و اینکه حتما مؤمنان حقیقی زمان پیغمبر اسلام به زودی به حکومت خواهند رسید و اخلاقهای اسلامی را اجرا خواهند کرد و مخالفان دین اسلام زمان پیغمبر اسلام منکوب خواهند شد پس از اینها دستوراتی است برای اجازه دخول بچه های نابالغ در اطاق خواب پدر و مادرشان از پس آن در باره حقِ استفاده ی محتاجان و قوم و خویشان و دوستان از مال آشنایان سخنانی گفته شده و در دنبال اینها طرز رفتار مؤمنان حقیقی نسبت به تقاضاهای پیغمبر اسلام از ایشان است و در آخر سوره، آیه ای است در باره علم الله و اینک به ترجمه و تفسير مفصل آیات این سوره توجه فرمائید: | ||
| بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ | ||
1 سُورَةٌ أَنزَلْنَاهَا وَ فَرَضْنَاهَا | ||
| سورتى است فرستاديمش و بايسته داشتيمش و فرستاديم در آن آيتهايى روشن شايد ياد آوريد | سُورَةٌ أَنزَلْنَاهَا وَ فَرَضْنَاهَا وَ أَنزَلْنَا فِيهَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لَّعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ | 24:1 |
| این سوره ایست که آنرا ما فرو فرستادیم (خالق عالم برای مؤمنان میفرماید) و مطالب آنرا ما بر شما واجب کرده ایم و در آن مطالب مستدل و روشن فرو فرستادیم تا شما به خاطر بسپارید (1) | ||
| زن زناكار و مرد زناكار بزنيد هر كدام را از آنان صد ضربه و نگيردتان بدانان رحمى در دين خدا اگر ايمان داريد به خدا و روز بازپسين و بايد گواه باشند شكنجه آنان را گروهى از مؤمنان | الزَّانِيَةُ وَ الزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَ لَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ | 24:2 |
| آن زن و مرد زنا کار را به هر یک صد تازیانه بزنید و اگر به الله و زمان آخرت ایمان دارید در اجرای مجازات مقرره از جانب الله، مبادا دلسوزی در شما اثر کند و باید مجازات آن دو را گروهی از مؤمنان ببینند، تا شاهد باشند (مقصود از این مرد و زن زناکار هر مرد و زن زناکار نیست بلکه آن مرد و زن زناکاری میباشد که در آیه 16 از سوره نساء درباره آن دو گفته شده ایشان را اذیت نمائید، چون در آنجا حدی برای مجازات تعیین نشده بود در این سوره حداقل مجازات هر یک از آن دو، صد تازیانه تعیین شده و این در صورتی است که هر دو با رضایت یکدیگر آن کار زشت را انجام داده باشند و هیچکدام همسردار نباشند و اگر معلوم شود یکی دیگری را فریب داده یا با زور زنا کرده مجازات فریب دهنده و یا مجبور کننده شدیدتر از این خواهد بود و طرف دیگر مجازات ندارد و شدت مجازات به تشخیص متصدیان حافظ اجتماع است) (۲) | ||
| مرد زناكار همسر نگيرد جز زناكارى يا مشركى را و زن زناكار همسر نشود او را مگر زناكارى يا مشركى و حرام است آن بر مؤمنان | الزَّانِي لَا يَنكِحُ إلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَ الزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَ حُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ | 24:3 |
| مرد زنا کننده جز زن زنا دهنده و یا زن مشرک را به همسری نمی گیرد و زن زنا دهنده را هم جز مرد زنا کننده و یا مردی مشرک نمی گیرد و این هر دو بر مؤمنان حقیقی حرام شده (یعنی چون مؤمنان حقیقی در تمام کارها و از جمله در موضوع زناشوئی کنجکاوند تا کمتر فریب بخورند اگر بدانند مردی سابقه زنا کردن دارد به او زن نمی دهند و به همینطور مرد مؤمن حقیقی برای انتخاب همسر دقیق می شود و زنی را که سابقه زنا دادن دارد برای همسری خود انتخاب نمی کند با توضیح فوق معلوم میشود آنانکه تصور میکنند مفهوم دو جمله مربوط به زانی و زانیه یکی است سخت در اشتباهند و این دو جمله تعلیم میدهد مسلمان نباید همسری ناشایست و مشرک و بداخلاق داشته باشد) (3) | ||
| و آنان كه پرتاب كنند بسوى زنان پارسا و سپس نيارند چهار تن گواهان پس بزنيدشان هشتاد تازيانه و نپذيريد براى ايشان گواهيى هيچگاه و آنانند نافرمانان | وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَ لَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ | 24:4 |
| و کسانیکه زنان پاکدامن را تهمت زنا میزنند و چهار شاهد حقیقی بر آنچه میگویند نمی آورند آنان را هشتاد تازیانه بزنید و برای موضوعات دیگر نیز شهادت ایشان را نپذیرید و اینگونه اشخاص متجاوزان جامعه هستند (4) | ||
| مگر آنان كه بازگشتند از اين پس و شايستگى گزيدند كه خداوند است آمرزنده مهربان | إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَ أَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ | 24:5 |
| مگر کسانیکه بعد از یک شهادت و تهمت دروغ توبه نمودند و خود را عملا صالح و نیکوکار نشان دادند، در این صورت الله چشم پوشی است مهربان (باید نزد متصدیان مربوطه از کار گذشته خود پوزش بخواهند و توبه خویش را اقرار کنند و تعهد نیکو کاری بسپارند تا بعدا به شهادتهای ایشان توجه شود) (۵) | ||
| و آنان كه پرتاب كنند بسوى زنان خود و نباشدشان گواهانى جز خويشتن پس گواهى يكيشان چهار گواهى است سوگند به خدا كه آن مرد است از راستگويان | وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَ لَمْ يَكُن لَّهُمْ شُهَدَاء إِلَّا أَنفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ | 24:6 |
| و آنان که نسبت زنا به همسران خود میدهند و برای ایشان جز خودشان گواهانی نیست بجای آوردن چهار شاهد به شرطی شهادت ایشان قبول است که هر یک چهار بار بگویند الله گواه است که راست میگویند (6) | ||
| و پنجمين آنكه لعنت خدا باد بر او اگر باشد از دروغگويان | وَ الْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِن كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ | 24:7 |
| و بار پنجم بگویند لعنت الله بر من اگر از دروغگویان باشم (لعنت الله یعنی نفرت الله و طرد الله و رانده شدن از درگاه الله) (۷) | ||
| و دور مىكند از زن شكنجه را كه گواهى دهد چهار گواهى سوگند به خدا كه آن مرد است از دروغگويان | وَيَدْرَوُأُ عَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ | 24:8 |
| و اگر همسر او بیاید و چهار بار بگوید الله شاهد است که این مرد از دروغگویان است (۸) | ||
| و پنجمين آنكه خشم خدا بر او باد اگر آن مرد است از راستگويان | وَ الْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيْهَا إِن كَانَ مِنَ الصَّادِقِينَ | 24:9 |
| و برای بار پنجم بگوید غضب الله بر من باد اگر آن مرد از راستگویان باشد اینکار عذاب مقرره بر زن را از او دور میکند (عذاب مقرره که برای زن شوهردار باشد نه مرد زن دار طبق آیه ۱۵ از سوره نساء که قبلا نازل شده بوده مرگ است و چون در آیه مذکور گفته شده بطور موقت فعلا برای شدت عمل نسبت به چنین زنی او را در اطاقی بدون آب و غذا حبسش کنند تا با زجری شدید بمیرد تا بعداً خالق عالم این حکم شدید را عوض نماید از سنت سنگساری که اجماع مسلمانان است، پیداست که خالق عالم بطور وحی غیر قرآنی به پیغمبرش دستور سنگسار را داده که در دین يهود بوده تا آن مجازات شدید موقت تبدیل به سنگسار شود که کمتر رنج آور است، عده ای از فقهای فرقه های مختلفه اسلام بدون توجه به آنچه در اینجا درباره زنای محصنه و غير محصنه با استدلال از خود قرآن مجید گفته شد در این مورد اختلاف گوییهایی کرده اند و عبارت پوچی به پیغمبر اسلام و الله چسبانده اند و گفته اند آیه ای بصورت، الشيخ و الشيخه اذا زنيا فارجموهما، نازل شده بوده که معنای آن این است که پیر مرد و پیرزن هر زمان زنا کردند آن دو را سنگسار کنید!! با اینکه جمله فوق بسیار خنده دار و درباره پیرهاست که کمتر زنا میکنند بسیاری از فقهای فرقه های سنی و شیعه گویند این جمله آیه ای از قرآن بوده که لفظ أن نسخ شده و معنایش حکمی است برای سنگسار کردن زناکاران همسردار از زن و مرد و پیر و جوان!! این مطالب موهوم و ساختگی را مسلما دشمنان اسلام برای مسلمانان نادان ساخته اند و باید دانست بر طبق آنچه از قرآن ترجمه و تفسیر شد حداقل مجازات زنا برای زن و مرد مسلمان آزاد صد تازیانه است و حداکثر مجازات زنا که برای زن آزاد شوهردار است مرگ میباشد، بوسیله سنگسار و در میان این دو حداقل و حداکثر مجازات، مجازاتهای مناسب دیگری است که بستگی به تشخیص متصدیان امور قضائی حکومت اسلام دارد و آنچه لازم به ذکر است این است که مرد زن دار اگر زنا کرد به شرطی مجازاتش به حداکثر یعنی سنگسار میرسد که کشتن او تاثیر سوئی در نگهداری زن و فرزند او نداشته باشد و زن و فرزند او راضی به کشتن او باشند و اما اگر مرد و زن مسلمان آزاد نباشند یعنی کنیز و غلام باشند برطبق آیه ۲۵ از سوره نساء مجازات آنها نصف مجازات آزاد است) (۹) | ||
| و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش و آنكه خدا است توبهپذيرنده حكيم | وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ وَ أَنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ | 24:10 |
| و اگر فضل الله و رحمت او بر شما مسلمانان نبود که این قوانین حساب شده دقیق را برای حفظ جامعه شما از فساد گذاشته، جامعه بس فاسدی میداشتید و راه توبه را برای همه باز گذاشته و حکمت الله در قوانینش حکفرماست (باید دانست اصول قوانين الله برای جلوگیری از فسادهاست و هم برای آن است که از انتشار کارهای فاسد و علاقه مردم به فساد جلوگیری شود و فساد کار مجبور شود بسیار مخفی و پنهانی کار فساد را انجام دهد و حال آنکه هرگاه این قوانین در جامعه مراعات نشود قبح کارهای فاسد مانند امروزه از بین میرود، ضمنا باید یاد آوری نمود اگر مردی نسبت به زن خود عمل زشتی را به طرز بالا گواهی داد و زن او نیز بر عليه او گواهی داد این زن و شوهر میتوانند تقاضای طلاق نمایند) (۱۰) | ||
11 إِنَّ الَّذِينَ جَاؤُوا بِالْإِفْكِ | ||
| همانا آنان كه آوردند تهمت را گروهى هستند از شما مپنداريدش بد براى شما بلكه آن خوب است براى شما هر مردى از ايشان است آنچه دست آورد است از گناه و آنچه برگرفته است بيشى از آن را از ايشان براى او است عذابى بزرگ | إِنَّ الَّذِينَ جَاؤُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِّنكُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَّكُم بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُم مَّا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَ الَّذِي تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ | 24:11 |
| آنان که آن دروغ بس بزرگ را پیش آوردند، گروهی از شما مسلمانان بودند، شما مؤمنان دیگر گمان نکنید که این عمل آنان شری برای شما باشد بلکه آن برای شما حادثه خوبی بود برای هر مردی از ایشان همان اندازه گناه است که خود دخالت داشتند و آن کسی از ایشان که بزرگترین قسمت آنرا انجام داد برایش عذابی بس بزرگ خواهد بود (۱۱) | ||
| چرا هنگامى كه شنيديدش گمان نبردند مردان و زنان مؤمن به همديگر خوبى را و نگفتند اين است تهمتى آشكار | لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتُ بِأَنفُسِهِمْ خَيْرًا وَ قَالُوا هَذَا إِفْكٌ مُّبِينٌ | 24:12 |
| و شما وقتی آنرا شنیدید، چرا مردان و زنان مؤمن درباره نفرانی از خودشان گمان خوب نبردند و چرا نگفتند این دروغ روشنی است (۱۲) | ||
| چرا نياوردند بر آن چهار تن گواهان پس چون نياوردند گواهان را آنانند نزد خدا دروغگويان | لَوْلَا جَاؤُوا عَلَيْهِ بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء فَإِذْ لَمْ يَأْتُوا بِالشُّهَدَاء فَأُوْلَئِكَ عِندَ اللَّهِ هُمُ الْكَاذِبُونَ | 24:13 |
| و چرا آنانکه آن تهمت را زدند بر اثبات آن چهار گواه نیاوردند و چون چهار گواه نیاوردند نزد الله دروغگو شناخته میشوند (۱۳) | ||
| و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش در دنيا و آخرت هر آينه مىرسيد شما را در آنچه فرو رفتيد در آن عذابى بزرگ | وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ لَمَسَّكُمْ فِي مَا أَفَضْتُمْ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ | 24:14 |
| و اگر بر شما فضل الله و رحمتش در دنیا و آخرت نبود عذاب بس بزرگی به سبب بی ایمانی شما و نداشتن چنین تربيتهائی به شما میرسید (14) | ||
| هنگامى كه فرامىگرفتيدش به زبانهاى خود و مىگفتيد با دهانهاى خويش آنچه نبودتان بدان علمى و مىپنداشتيدش آسان حالى كه آن است نزد خدا بزرگ | إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُم مَّا لَيْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَ هُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمٌ | 24:15 |
| آن زمانی که آن موضوع را از زبانهای هم میگرفتید و با دهان خود چیزی را میگفتید که به آن یقین نداشتید و تصور میکردید اینکار شما ساده است چه کارهای بدی کردید در حالیکه آن نزد الله بس بزرگ بود (۱۵) | ||
| و چرا هنگامى كه شنيديدش نگفتيد نرسد ما را كه سخن رانيم بدين منزهى تو خدايا اين است تهمتى بزرگ | وَ لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا يَكُونُ لَنَا أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَذَا سُبْحَانَكَ هَذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ | 24:16 |
| و چرا شما مؤمنان وقتی آنرا شنیدید نگفنيد سزاوار ما نیست به چیزی که نمی دانیم سخن بگوئیم (این درباره مسلمانانی است که وقتی شنیدند، روی شاید راست باشد، آنرا به دیگران هم بصورت شایعه گفتند و حال آنکه باید هیچ نگویند بلکه به مراجع قضائی و اجرائی مراجعه نمایند و بگویند از چه کسی شنیده اند تا مراجع مربوطه تحقیق نمایند و تهمت زننده را پیدا کنند) و چرا با گفتن تو ای الله پاکی، نگفتید، این یک تهمت بزرگی است (معنای این جمله این است که آنان بگویند این تهمت بزرگی است که خالق عالم سزاوار است از طریق وحی آنرا کشف نماید و فساد کار را به مجازاتش برساند) (۱6) | ||
| اندرز دهد شما را خدا نبادا بازگرديد به مانند آن هيچگاه اگر هستيد مؤمنان | يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَن تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ | 24:17 |
| الله شما را پند میدهد تا اگر مؤمن حقیقی شده اید دیگر اینها تکرار نگردد (۱۷) | ||
| و آشكار سازد خدا براى شما آيتها را و خدا است داناى حكيم | وَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ | 24:18 |
| و الله است که برای شما این راهنمائیهای روشن و مستدل را توضیح میدهد و الله دانائی میباشد پرحکمت (گویند در بازگشت از جنگ بنی المصطلق که ام المؤمنین عایشه همسر پیغمبر با آنحضرت بود، وقتی لشگر به استراحت پرداختند نزدیک کوچ کردن لشگر همسر پیغمبر که در هودج خود تنها بود، برای قضای حاجت بکناری رفت و در مراجعت دید گردنبند بر گردنش نیست، به محل قضای حاجب برگشت و گردنبند را نیافت، هوا تاریک بود چون به محل هودج خود آمد لشگر حرکت کرده بود او همانجا ماند تا مردی که معمولا در انتهای لشگر است او را دید و سوار شتر خویش کرد و به پیغمبر رساند، بعضی از لشگریان روی خیالبافی یا غرض به یکدیگر سخنان تهمت آمیز درباره آندو گفتند و این تهمت به دهانها افتاد، برخی روی سادگی و خیالات شیطانی میگفتند شاید و بعضی غیر ممکن میدانستند و پیغمبر و خویشان همسرش و خودِ ام المؤمنین سخت ناراحت شده بودند که این سوره و این آیات نازل گردید و تبرئه عایشه را اعلام نمود، افسوس که این تربیت های عالی مسلمانان اولیه از اواخر خلافت امویان به بعد از میان مسلمانان رخت بربست و کم کم قدرت اولیه شان به ذلت تبدیل شد و حالا کلیه فرقه های اسلام جز تهمت هائی نسبت بهم و کینه های ناروائی نسبت به تربیت شدگان اولیه اسلام و انحرافات دینی و مذهبی صریحی از قرآن علاقه درستی به آموزشهای قرآن ندارند) (۱۸) | ||
| همانا آنان كه دوست دارند كه فراوان شود فحشاء در آنان كه ايمان آوردند ايشان را است عذابى دردناك در دنيا و آخرت و خدا مىداند و شما نمىدانيد | إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ | 24:19 |
| به يقين کسانی که دوست دارند، درباره مؤمنان حقیقی آن سخنان ناروا شایع شود، برای ایشان عذاب دردناکی در دنیا و آخرت خواهد بود، و الله میداند و شما نمی دانید (تمام بدبختیها و عذابهای دردناکی که گریبان فرقه های اسلام را گرفته و آنان را اسیر و ذلیل بیگانگان و فسادکاران کرده برای این است که تمام کتابهای مذهبی ایشان پر از تهمت ها و گمانهای دروغ و روایات دروغ است که همه را دشمنان اسلام در کتابهای اولیه فرقه های اسلام جا داده اند) (۱۹) | ||
| و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش و آنكه خدا است رحمتآرنده مهربان | وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ وَ أَنَّ اللَّه رَؤُوفٌ رَحِيمٌ | 24:20 |
| و اگر فضل الله و رحمتش بر شما مؤمنان بوسیله این پندهای تربیتی نبود، شما نیز دچار چنان عذابها میشدید ولی الله نسبت به شما دلسوز و مهربان است (پس از نزول این سوره طبق آیه 4 و ۱۱ و ۱۳ چند نفر را که مقصر دانستند مجازات کردند، شهادت دروغ دهنده را ۸۰ شلاق و دیگران را تنبیهی کمتر) (۲۰) | ||
21 لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ | ||
| اى آنان كه ايمان آورديد پيروى نكنيد گامهاى شيطان را و هر كه پيروى كند گامهاى شيطان را همانا او امر كند به فحشاء و ناپسند و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش پاك نمىشد از شما كسى هيچگاه و ليكن خدا پاك سازد هر كه را كه خواهد و خدا است شنواى دانا | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ وَ مَن يَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَ الْمُنكَرِ وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ مَا زَكَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَ لَكِنَّ اللَّهَ يُزَكِّي مَن يَشَاء وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ | 24:21 |
| ای کسانیکه گرویدید دنبال قدمهای شیطنت کاران نباشید و هر کس از راههای شیطانی تبعیت کند از آن جز دستورات بی عفافی و زشت کاری نمی گیرد و اگر فضل و رحمت الله بر شما نبود کسی از شما هرگز پاکدامن نمیشد، ولی الله هر کس را که بخواهد پاک میگرداند و الله شنوائی است دانا (الله کسانی را که میخواهد پاک میگرداند که خودشان بخواهند و سزاوار برای پاک شدن باشند و این میسر نیست مگر برای کسانی که به اسلام حقیقی هدایت شوند و به متن راهنمائی های قرآن توجه کنند و از روی آنها خود را از روایات دروغ و عقاید و اعمال سوءاستفاده چیان مذهبی پاک سازند) (۲۱) | ||
| و قسم نخورند، توانگران از شما و دارندگان گشايش كه ندهند خويشاوندان و بينوايان و هجرتكنندگان را در راه خدا و بايد عفو كنند و درگذرند آيا نمىخواهيد كه بيامرزد خدا براى شما و خدا است آمرزنده مهربان | وَ لَا يَأْتَلِ أُوْلُوا الْفَضْلِ مِنكُمْ وَ السَّعَةِ أَن يُؤْتُوا أُوْلِي الْقُرْبَى وَ الْمَسَاكِينَ وَ الْمُهَاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لْيَعْفُوا وَ لْيَصْفَحُوا أَ لَا تُحِبُّونَ أَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ | 24:22 |
| و از شما مسلمانان آنانکه به فضل عظيم هدایت کاملا راه یافته اند و توانگر نیز میباشند، نباید قسم بخورند که به خویشان خود و درماندگان و آن هجرت کنندگان در راه الله که سزاوار کمک هستند، بخشش نکنند حال آنکه باید از گناه آنان چشم پوشند و گذشت کنند آیا شما دوست ندارید که الله گناهان شما را ببخشد؟ آری الله در جائی که سزاوار باشد گناه بخش و مهربان میباشد (از آیات قبل و بعد پیداست که بعضی از مسلمانان حقیقی ثروتمند که به خویشان و درماندگان و بعضی از مهاجران کمک میکردند، چون عدای از اینان کسانی بودند که در شایع کردن آن تهمت بزرگ از روی بیخبری دست داشتند کمک کنندگان آنان بعد از کشف دروغ بودن این تهمت قسم خوردند که به آنان کمک ننمایند و این آیه برای آن نازل گردیده که آنان قسم خود را ندیده بگیرند و متوجه شوند که همانطور که میخواهند خالق عالم خطاهای کوچک ایشان را ببخشد آنان هم لازم است از خطاهای این اشخاص فقير در گذرند و از کمک آنان دست نکشند سردسته این کمک کنندگان ابوبکر بود که به پسر خاله خود مسطح نیز همیشه کمک میکرد و مسطح که گویند در داستان تهمت دست داشت، جزو تنبیه شدگان بود هم مهاجر بود هم فقیر و هم خویش ابوبکر) (۲۲) | ||
| همانا آنان كه پرتاب كنند بسوى زنان پارساى بىخبر و مؤمن لعنت شوند در دنيا و آخرت و ايشان را است شكنجهاى بزرگ | إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ | 24:23 |
| کسانی که به زنان پاکدامن مؤمن بی خبر از تهمت های مردم، تهمت میزنند در دنیا و آخرت مورد نفرت الله قرار گرفته اند و برای ایشان عذابی بس بزرگ خواهد بود (اگر در دنیا تهمت زدن ایشان کشف شود به نسبت اثر بد تهمت ایشان، مجازات ایشان تا هشتاد تازیه است) (۲۳) | ||
| روزى كه گواهى دهد بر ايشان زبانهاشان و دستهاشان و پاهاشان بدانچه بودند مىكردند | يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ | 24:24 |
| و این عذاب بزرگ در زمانی قطعی است که زبان و دست و پای ایشان بدانچه کرده اند بدون آنکه بتوانند جلوگیری نمایند شهادت خواهد داد (۲4) | ||
| در آن روز بپردازدشان خدا دين ايشان را حقّ و بدانند كه خداوند است حقّ آشكار | يَوْمَئِذٍ يُوَفِّيهِمُ اللَّهُ دِينَهُمُ الْحَقَّ وَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ | 24:25 |
| در چنان زمانی الله آنطور که سزاوار باشد مجازات کاملی نصیب ایشان خواهد کرد و خواهند دانست که الله کسی است که اعمالش آشکارا روی سزاواریست (۲۵) | ||
| زنان پليد براى مردان پليدند و مردان پليد براى زنان پليدند و زنان پارسا براى مردان پاكند و مردان پاك براى زنان پاكند آنان بيزارند از آنچه گويند ايشان را است آمرزشى و روزيى گرامى | الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَ الْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَ الطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَ الطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ أُوْلَئِكَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ | 24:26 |
| زنان بد سزاوار مردان بد میباشند و مردان بد سزاوار زنان بد میباشند و زنان خوب شایسته مردان خوب، و مردان شایسته برای زنان شایسته میباشند و مردان و زنان خوب از تهمت های مردم بدگو پاکند و سزاوار ایشان آمرزش الله و روزی بسیار خوبی خواهد بود (با بودن اینگونه آیات در قرآن مجید بسیار جای تاسف است که عده ای خود را مسلمان میدانند و روی تبلیغ سوءاستفاده چیان مذهبی و سیاسی تهمت هائی به مهاجر و انصار و اصحاب پیغمبر میزنند و حال آنکه حضرت علی نیز در نهج البلاغه در مکتوب ششم راههای آنان را منحرف نشان داده) (۲6) | ||
27 لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ | ||
| اى آنان كه ايمان آورديد درون نشويد خانههايى را جز خانههاى خويش تا آشنا شويد و سلام كنيد بر اهلش اين بهتر است براى شما شايد ياد آوريد | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ | 24:27 |
| ای کسانی که ایمان آورده اید، به خانه هائی غیر از خانه های خود داخل نشوید، مگر آنکه اجازه دیدار بگیرید و پس از اجازه یافتن بر اهل آنها سلام گوئید، خیر شما در مراعات این دستورات و این نصایح برای این است که به خاطر بسپارید و عمل کنید (۲۷) | ||
| و اگر نيافتيد در آنها كسى را پس درنيائيد در آنها تا اذن داده شويد و اگر گفته شد به شما بازگرديد پس بازگرديد آن پاكتر است براى شما و خدا بدانچه كنيد دانا است | فَإِن لَّمْ تَجِدُوا فِيهَا أَحَدًا فَلَا تَدْخُلُوهَا حَتَّى يُؤْذَنَ لَكُمْ وَ إِن قِيلَ لَكُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْكَى لَكُمْ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ | 24:28 |
| پس اگر، با اینکه اجازه داشتید، در آن خانه ها کسی را نیافتید به آنها داخل مشوید، مگر آنکه این را هم اجازه داشته باشید و اگر پس از آمدن به شما گفته شد، برگردید، حتما برگردید و این باعث پاکتر جلوه دادن شماست و الله بدانچه میکنید دانا میباشد (۲۸) | ||
| نيست بر شما باكى كه درآئيد به خانههاى غير مسكونى كه در آنها است كالا يا بهرهاى براى شما و خدا مىداند آنچه را آشكار كنيد و آنچه را نهان داريد | لَّيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ مَسْكُونَةٍ فِيهَا مَتَاعٌ لَّكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَ مَا تَكْتُمُونَ | 24:29 |
| و بر شما عیب نیست که داخل خانه هائی غیر مسکونی بشوید به خانه های غیر مسکونی ای که در آنها برای شما سود بردنی است و یا اثاثیه ای از شما در آن است و الله هم آنچه را شما آشکار میگردانید میداند و هم آنرا که کتمان میکنید (یعنی در استفاده از خانه های غیر مسكونه باید بعضی از حقوق حقه صاحبان آنرا که ممکن است اشغال شما، باعث ضرر به ایشان شود کتمان نکنید و منظور شما سوءاستفاده نباشد با در نظر گرفتن این موضوع حتی میتوانید یک خانه مخروبه را که صاحبش نمیخواهد از آن استفاده کند برای خود بسازید و استفاده کنید) (۲۹) | ||
30 قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ | ||
| بگو به مؤمنان بپوشند ديدگان خود را و نگاه دارند فرجهاى خود را آن پاكتر است براى ايشان همانا خدا آگاه است بدانچه مىسازند | قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ | 24:30 |
| برای مردان مؤمن بگو، مقداری از دید خود را نسبت به زنان نامحرم فرو دارند و خواهش نفسانی عورت خود را نسبت به نامحرم نگه دارند، اینکار باعث پاکتر شدن ایشان میشود، الله بدانچه کنند آگاه است (۳۰) | ||
| و بگو به زنان مؤمنه فروپوشند ديدگان خود را و نگه دارند فرجهاى خود را و آشكار نسازند زيور خود را مگر آنچه نمايان است و بايد بيفكند مقنعههاى خود را بر گريبانهاى خود و پديدار نكنند زيور خويش را مگر براى شوهران خود يا پدران خود يا پدران شوهران خود يا فرزندان خود يا فرزندان شوهران خود يا برادران خود يا برادرزادگان خود يا خواهرزادگان خود يا زنان خود يا آنچه مالك است دستهاى ايشان يا پيروانى كه ندارندگان كامند از مردان يا كودكانى كه چيره نشدهاند بر عورتهاى زنان و نكوبند زنان پايهاى خود را تا دانسته شود آنچه نهان دارند از زيور خويش و بازگرديد بسوى خدا همگى اى مؤمنان شايد رستگار شويد | وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَ لَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُوْلِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَ لَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ | 24:31 |
| و به زنان مؤمن نیز بگو مقداری از دید خود را نسبت به مردان نامحرم فرو دارند و خواهشهای نفسانی عورت خود را نسبت به نامحرم باز دارند و آرایشهای خود را نمایانند مگر آنچه از آرایش ایشان که معمولا آشکار بوده (یعنی جاهای زیبائی از زن که دیدن آن طبیعی است و دلیل خود نمائی زن نیست) و باید روسری های خود را بر گریبانهای خود بزنند (یعنی روسری خود را به مانند زنان خودنما به عقب سر نبندند بلکه زیر گردن خود ببندند) و آرایشهای خود را به هیچکس نباید بنمایانند، مگر به شوهران خود یا پدران خود یا پدر شوهر خود یا پسران خود یا پسران شوهران خود یا برادران خود یا پسران برادر و پسران خواهران خود یا زنان مورد اعتماد خود یا بنده های مورد تملک خود یا نوکرانی که آن احتیاج و حیله نسبت به زن را ندارند (مانند خواجه ها) یا پسر بچه هائی که هنوز به تاثير شهوانی عورت زنان اطلاع نیافته اند و زنان مسلمان نباید در راه رفتن پاهای خود را چنان به زمین زنند که نامحرم به آرایش های مخفی ایشان اطلاع یابد (این آرایشهای مخفی هم پستان و شبه آن را شامل میگردد و هم زینت آلاتی که به گردن و دست ممکن است داشته باشند) و شما ای تمام مردان و زنان مؤمن از چنین کارها اگر میکردید بسوى الله توبه نمائید تا رستگار گردید (با توأم کردن این آیات با مطالبی که در آیه ۵۹ از سوره احزاب نازل شده است کاملترین دستور حجاب زنان مسلمان در این آیات است که در آن گفته شده روسری های خود را به گریبان خود بزنند، یعنی مانعی ندارد که صورتشان باز باشد و باید دانست آیه ۵۹ از سوره احزاب نمی گوید صورت پوشیده باشد، بلکه میگوید جلوی لباسهای بیرون خود را، زنان نباید باز بگذارند و بوسیله دگمه یا بند و کمر و یا هر چیز دیگری جلوی آن را بهم نزدیک نمایند، تا هنگامیکه بیرون میروند سنگین و عفيف مشاهده شوند و آنانکه آیه اخیر را دلیل پوشیدن صورت زن گرفته اند، متوجه ریزه کاریهای تفسیری و فقهی نشده اند) (۳۱) | ||
32 وَ أَنكِحُوا الْأَيَامَى مِنكُمْ | ||
| و همسر گيريد زنان بىشوهر را از شما و شايستگان از بندگان و كنيزكان خويش را اگر باشند بينوايان بىنيازشان سازد خدا از فضل خود و خدا است گشايشمند دانا | وَ أَنكِحُوا الْأَيَامَى مِنكُمْ وَ الصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَ إِمَائِكُمْ إِن يَكُونُوا فُقَرَاء يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَ اللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ | 24:32 |
| و شما ای مؤمنان، مردان و زنان بی زن خودتان و غلامان و کنیزان نیکو کارتان را به زناشوئی در آورید (حتی المقدور کمک کنید تا اینان زناشویی نمایند) اگر فقیر بودند، الله از فضل خودش آنان را بی نیاز خواهد نمود، و الله فراوانیهای بسیاری برای مردم دارد و داناست (این جملات را باید با در نظر گرفتن جمله های بعد و همچنین مطالبی که در آیات ۲۵ تا ۲۸ از سوره نساء آمده ترجمه نمود و در نتیجه چنین فهمیده میشود که زن و مرد مسلمان بی زنی، در زن گرفتن نباید عجله کند که زن بدی نصیبش شود یا در تنگی زندگی دچار شود و فضل الله، کمک غیبی الله نیست، بلکه کمک های قانونی الله است که به اشخاص بی دست و پا و نادان کمک بسیار کمتری میکند با تمام اینها مسلمانان دیگر باید هم کمک مادی به بعضی مردان و زنان که سزاوارند، بکنند و هم در زناشوئی دختر و پسر خود شرایط اولیه را بسیار سهل گیرند) (۳۲) | ||
| و بايد خويشتندارى كنند آنان كه نمىيابند همسرى تا بىنيازشان گرداند خدا از فضل خويش و آنان كه خواستار مكاتبه هستند از آنچه دستهاى شما مالك است پس مكاتبه كنيد با ايشان اگر دانستيد در ايشان خوبى را و دهيدشان از مال خدا كه به شما داده است و وادار نكنيد به ناخواه كنيزان خويش را به روسپى اگر خواهند خويشتن نگهداشتن را تا جوييد بهره زندگانى دنيا را و آن كه وادارشان كند همانا خداوند است پس از واداشتن آنان آمرزنده مهربان | وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّى يُغْنِيَهُمْ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَ الَّذِينَ يَبْتَغُونَ الْكِتَابَ مِمَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ فَكَاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِيهِمْ خَيْرًا وَ آتُوهُم مِّن مَّالِ اللَّهِ الَّذِي آتَاكُمْ وَ لَا تُكْرِهُوا فَتَيَاتِكُمْ عَلَى الْبِغَاء إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِّتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ مَن يُكْرِههُّنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِن بَعْدِ إِكْرَاهِهِنَّ غَفُورٌ رَّحِيمٌ | 24:33 |
| و کسانی که نمی توانند زناشوئی مناسبی بکنند، باید عجله نکنند و راه عفاف را پیش گیرند، تا زمانی که الله از فضل خودش آنان را برخوردار گرداند (یعنی کار و در آمد مناسبی پیدا کنند) و غلام و کنیزی که در اختیار گرفته اید، اگر آنان كوشش داشتند که بوسیله قرار دادی آزاد شوند و شما هم آزادی را لایق آنان دانستید، از مالی که الله در اختیار شما نهاده برای آزادی ایشان به ایشان ببخشید (اگر غلام و کنیز فوق در اختیار خود شماست، در آزادی ایشان سختگیری نکنید بلکه کمک کنید، تا با شرایط بسیار آسانی آزاد شوند و اگر در اختیار دوستان و آشنایان دیگر مسلمان شماست، نیز برای آزادی ایشان کمک های لازم را بنمائید و قطعی است اگر غلام و کنیز مسلمان نزد غیر مسلمانان باشند مسلمانان باید این کمک را بیشتر بکنند، البته این به شرطی است که بتوانند روی پای خود آزادانه بایستند) و کنیزان خود را اگر خودشان پاکدامنی را خواستند، برای بدست آوردن خواسته های دنیائی، به کار رفع احتياج شهوانی وادار نکنید و هر کس آنان را مجبور به آن کار کند، الله بعد از مجبور کردن کنیزان، نسبت به آن کنیزان گناه بخش و مهربان خواهد بود (این مطالب قرآن دلیل وسعت محاسبات اجتماعی اسلام برای در نظر گرفتن کلیه لوازم خوب و بد اجتماعی است، زیرا یکجا خالق عالم در آیات قبل و هم در آیات ذکر شده در سوره نساء به مردان مسلمان توصیه میکند تا میتوانند در مورد حس شهوانی خود، خوددار باشند، تا با بدست آوردن کسب و کارِ آبرومند یک همسر شایسته ای نصیبشان شود و از طرفی یاد آوری میکند، اگر شهوت برایشان فشار آورد میتوانند کنیزی را از صاحبش به عنوان همسر خود، طبق قرار داد بگیرند و چون گرفتن کنیز بصورت همسر برطبق آیه ۲۵ از سوره نساء عیبهائی برای آینده مسلمان دارد، در این آیه از سوره نور گفته شده، روی لزوم اجتماعی مسلمان کنیزدار پول پرست، بصورت یک عمل مكروه میتواند کنیزان خود را که زنانی پست و عقب افتاده هستند در اختيار موقتی جوانان بی همسر بگذارند، به شرطی که اولا خود کنیزان راضی باشند و ثانیا صاحب کنیز مسئولیت هر نوع ظلم و عيب ممکنه را بعهده بگیرد، بدیهی است امروزه که کنیز بصورت قدیم وجود ندارد، میتوان از زنان پست به کنیزی استخدام کرد، مشروط بر اینکه زنی را فریب ندهند و آن زن کاملا شناخته شده و بلامانع باشد، این دستورات سبب میگردد که سایر زنان و مردان مسلمان از هر گونه بی عفافی و دستبردی در جامعه خود در امان باشند و حس شهوانی شدید مردان و زنان بی همسر معایبی را در جامعه مسلمان پدید نیاورد) (۳۳) | ||
| و همانا فرستاديم بسوى شما آيتهايى روشن و نمونهاى از آنان كه گذاشتند پيش از شما و اندرزى براى پرهيزكاران | وَ لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ آيَاتٍ مُّبَيِّنَاتٍ وَ مَثَلًا مِّنَ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِكُمْ وَ مَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ | 24:34 |
| و هر آینه بسوی شما راهنمائیهای روشن فرو فرستاده ایم و چگونگی هائی از رفتار کسانیکه پیش از شما در گذشتند، و همچنین پند هائی فرو فرستادیم، برای آنانکه میخواهند از هر کار بدی پرهیز کنند (این آیه اشاره ایست به وسعت عالی و راهنمائی های اسلامی در کلیه موضوعات اجتماعی که همه دلیل بر آن است که جز خالق عالم کسی از بشرها نمی توانند چنین افکار دقيق قضائی را داشته باشند) (34) | ||
35 اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ | ||
| خدا است نور آسمانها و زمين مثل نور او مانند قنديلى است كه در آن است چراغى كه آن چراغ است در بلورى آن بلور مانند ستاره است درخشان كه افروخته شود از درخت خجسته زيتونى نه خاورى و نه باخترى نزديك است روغنش بتابد هر چند نرسدش آتش فروغى است بر فروغى رهبرى كند خدا به نور خويش هر كه را خواهد و بزند خدا مثلها را براى مردم و خدا است به همه چيز دانا | اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَ لَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ | 24:35 |
| الله نور آسمانها و زمین میباشد (یعنی آسمانها و زمین بوسیله نور راهنمایی کننده ی او چه از نظر طبیعی و چه از نظر راهنمائیهای اجتماعی مردم آنها راهنمائی میشوند) چگونگی نور الله به مانند چراغ دانی است که در آن چراغی باشد و آن چراغ در شیشه ای در آن چراغ دان جای گرفته باشد و این شیشه و چراغ درون آن بمانند ستاره ای بس درخشنده باشند که بالفرض از درخت پر برکت زیتونی که نمونه اش نه در شرق و نه در غرب باشد، افروخته شده باشد، بطوریکه همیشه روغن چنین درختی روشنی دهد و اگر به آن آتش هم نرسیده باشد پی در پی نور بر نور آید، آرى الله با چنین نورش هر کس را بخواهد هدایت می نماید، و الله اینگونه مثلها و تشبيه های پرعمق را برای بیدار کرن مردم می آورد تا دانسته شود آن خدائی که نازل کننده مطالب قرآن است بر هر چیزی داناست (خدا یعنی صاحب اختیار نه خالق) (۳۵) | ||
| در خانههايى كه رخصت داد خدا كه افراشته شود و برده شود در آنها نامش تسبيح گويدش در آنها بامدادان و شامگاه | فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ | 24:36 |
| این نور هدایت الله که در زمین، بوسیله قرآن نورافشانی میکند، در خانه هائی پیدا میشود که الله اجازه داده بلند پایه جلوه کنند و در آنها اسم الله یاد شود (مقصود از اسم الله تمام صفات و علامات الله است نه اسمهای ظاهری او بدون توجه به معنای آنها) در چنین خانه هائی برای الله در هر صبح و شام (۳6) | ||
| مردانى كه سرگرمشان نسازد بازرگانى و نه سوداگرى از ياد خدا و بپاىداشتن نماز و دادن زكات ترسند روزى را كه مىگردد در آن دلها و ديدهها | رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقَامِ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاء الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصَارُ | 24:37 |
| مردانی تسبیح میکنند که هیچ تجارت و خرید و فروشی آنان را از یاد آوردنِ الله و از بپا داشتن نماز صحیح و دادن زکات مقرره غافل نمی گرداند (این خانه ها مسجد های حقیقی اند که مرکز تبلیغات دین اسلام حقیقی میباشند و نیز این خانه ها شامل خانه هائی هم میشود که در آن هدایت شدگان حقیقی به اسلام تبلیغ اسلام حقیقی را میکنند و تسبيح الله در اصطلاح قرآن یعنی پاک و دور معرفی کردن الله از صفات و عقایدی که کج مذهبان به الله می چسبانند و او را کسی معرفی میکنند که کارها را به روح مرده گان مقدس واگذار کرده و شفاعت و پارتی بازی آنان را برای مردم می پذیرد، متاسفانه می بینیم بنام اسلام هر آنچه را قرآن مجید توضیح داده، دگرگون به مردم گفته اند و تصور میکنند تسبیح کردن یعنی سبحان الله گفتن، بدون آنکه معنای تسبیح را بدانند و نماز خواندن یعنی عبارتی عربی را خواندن بدون آنکه معنای آنرا در ذهن آورند) و آنان در همه حال از زمانی میترسند که در آن توجه های درون و چشم ها دگرگون میگردد (در زندگی دوباره انسانها در آخرت، بواسطه اینکه جسم های انسانها از آب و خاک دیگری، غیر آب و خاک زمین دنیاست توجه های روح انسان و چشمان آنان به خواهشهای دنیایی نیست که آینده را فدای حال کند، بلکه نگران مجازات اعمال بد دنیائی خود میباشند) (۳۷) | ||
| تا پاداششان دهد خدا بهتر آنچه كردند و بيفزايدشان از فضل خويش و خدا روزى دهد هر كه را خواهد بىشمار | لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَ يَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ | 24:38 |
| و اینها برای این است که الله ایمان آورندگان را به حسابِ بهترین اعمالشان پاداش دهد و علاوه بر آن از فضل خودش نیز به ایشان افزونتر ببخشد و الله هر کس را سزاوار بداند، بی حساب روزی میدهد (۳۸) | ||
39 وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِيعَةٍ | ||
| و آنان كه كفر ورزيدند كردارشان مانند سرابى است در خشك زارى كه پنداردش تشنهلب آبى تا گاهى كه بيايدش نيابدش چيزى و بيابد خدا را نزد آن پس بدو دهد حسابش را و خدا است شتابنده در حساب | وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاء حَتَّى إِذَا جَاءهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيْئًا وَ وَجَدَ اللَّهَ عِندَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ وَ اللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ | 24:39 |
| و کفران کنندگانِ این مکتب تربیتی کارهای دنیائیشان، چون سرابی است که در بیابان انسان تشنه از دور آنرا آب تصور میکند، تا اینکه به آن مکان میرسد و چیزی از آب نمی بیند و بلکه در آنجا الله را می یابد که حسابش را میرسد و الله تند حساب است (روی قوانین علت و معلولی که در حساب الله است، تشنه ای که دنبال سراب میرود و عاقبت باید دچار مرگ پر رنج گردد) (۳۹) | ||
| يا مانند تاريكيهايى در دريايى ژرف بپوشاندش موجى از فراز آن است موجى كه از فراز آن است ابرى تاريكيهايى است پارهاى از آنها بر فراز پارهاى گاهى كه برون آرد دستش را نيارد كه بيندش و آن كو ننهاده است خدا برايش نورى پس نباشدش نورى | أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُّجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ سَحَابٌ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَرَاهَا وَ مَن لَّمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِن نُّورٍ | 24:40 |
| دیگر مثل برای کفران کنندگانِ راهنمائی های پر نور الله این است که آنان به مانند شخصی گرفتار شده در موج دریائی هستند که زیر آن بسیار عمیق است و موجهای بزرگی لحظه به لحظه روی آن را می پوشاند و بالای آن نیز ابرهای تاریکی است چند طبقه و در آن حال، تاریکی ها چنان او را پوشانده که اگر دست خود را از آب خارج کند حتی خودش نمی تواند دست خود را ببیند، آری کسی که الله برایش نوری نگذاشته هیچ نوری به نفع او نیست (یعنی عاقبت چنین کسی به مانند عاقبت آن مرد گرفتار شده در تاریکیهای دریا خواهد بود) (40) | ||
41 يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ | ||
| آيا نديدى كه خدا تسبيح گويدش آنكه در آسمانها و زمين است و مرغان بالگشادگان هر كدام دانست نماز و تسبيحش را و خدا دانا است بدانچه كنند | أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَ تَسْبِيحَهُ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ | 24:41 |
| آیا ندانسته ای که هر کس در آسمانها و زمین باشد (یعنی هر انسان و شبه انسان) و هر پرنده ای که با بالِ باز حرکت میکند برای الله تسبیح میکند (تمامی اینان الله را با زبان حال خود و صفات و اعمال خود که از قدرت الله بدست آورده اند از آنچه انسان های کفران کننده درباره الله روی منافع زود گذر شخصی تصور میکنند پاک و برتر میشمرند) هریک از اینان دانسته اند، به کجا که الله برای ایشان مقرر کرده رو آورند و از چه آلودگی که خلاف مقررات الله است خود را پاک گردانند (خوب در ترجمه و تفسیر صلات و تسبیح در آیه توجه نمائید) و الله به آنچه عمل میکنند داناست (این آیه میرساند که اولا پرندگانِ حرکت کننده با بالِ باز از سایر پرندگان حرکت کننده با هوشترند و ثانیا در این آیه تذکر داده شده که انسانِ کفران کننده میداند راه صحيح، همان راه پیغمبران است که راه ظلم نکردن به یکدیگر است، چنانکه حتی پرندگان قوی پنجه آنرا مراعات میکنند با اینحال انسانهای کفران کننده، راه كفر را می پیمایند و تاریکیها را بر روشنائی حقیقت ترجیح میدهند) (41) | ||
| و براى خدا است پادشاهى آسمانها و زمين و بسوى خدا است بازگشت | وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ | 24:42 |
| و حکومت و تدبیر آسمانها و زمین در اختيار الله است و بازگشت همه بسوى الله میباشد (چه کفران کنندگان بخواهند و قبول کنند و چه نخواهند و قبول نکنند، در هر مکان و زمانی که از زمین و آسمانها باشند، بسوی آن سرنوشتی میروند که خالق عالم برای ایشان تعیین کرده و پیغمبرانش اعلام نموده اند) (4۲) | ||
43 أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا | ||
| آيا نبينى كه خدا براند ابرى پس گردآورد ميانش تا بگرداندش توده انباشته كه بينى باران را برون آيد از شكافهاى آن و بفرستد از آسمان از كوههايى كه در آنها است از تگرگ پس برساندش به هر كه خواهد و بازگرداندش از هر كه خواهد نزديك است تابش برق آن ببرد ديدگان را | أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاء مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاء وَ يَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاء يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ | 24:43 |
| آیا ندیده ای که الله ابری را حرکت میدهد و آنرا به هم می چسباند و آنرا متراکم میگرداند و می بینی باران از میان آن خارج میشود؟ (در این آیه ابرهای باران دار و طرز ایجادشان تشریح شده) و الله از آسمان ( آسمان یعنی قسمت اتمسفر زمین که در آن بخار آب و اکسیژن است) کوههائی از هوای بسیار سرد که در آنها از تگرگ میباشد فرو میاورد پس بوسیله آن، هر گروهی را بخواهد ضرر میزند و از هر گروهی بخواهد آن ضرر را کنار میبرد چنین جریاناتی در فضا برقی ایجاد میکنند، برق ایجاد شده از این ابر و تگرگ، نزدیک است چشمها را تاریک گرداند (در این جملات طرز ایجاد تگرگ و صفات ابرهای آن که با ابر باران دار فرقهائی دارند و همه قوانين الله هستند، تشریح علمی شده) (43) | ||
| مىگرداند خدا شب و روز را همانا در اين عبرتى براى خداوندان ديدهها است | يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّأُوْلِي الْأَبْصَارِ | 24:44 |
| همان خدائی که باران و تگرگ را روی قوانینی بوجود می آورد شب و روز را هم به هم برمیگرداند و تمام اینها برای آنانکه بینش دارند عبرتی میباشد (تا بدانند در خلقت و در جامعه بشریت هدفها و نتیجه گیری هائی است که راهنمائیهای پیغمبران نیز لازمه آن میباشد) (44) | ||
45 وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاء | ||
| و خدا آفريد هر جنبنده را از آب پس از ايشان است آنكه مىرود بر شكم خود و از ايشان است آنكه مىرود بر دو پا و از ايشان است آنكه مىرود بر چهار بيافرد خدا هر چه خواهد همانا خدا است بر همه چيز توانا | وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاء فَمِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى بَطْنِهِ وَ مِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى رِجْلَيْنِ وَ مِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى أَرْبَعٍ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاء إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ | 24:45 |
| و الله تمام حیوانات را از آبی مخصوص آفرید (اشاره به ابتدای پیدایش حیوانات و موجودات زنده در روی زمین است که سلولِ اولیه آنها از آبی که در آن مواد مخصوص داشت، روی جهشی که بوسیله اراده و قوه ای از الله بود پدید آمد) پس بعضی از آنها آنند که بر شکم خود راه میروند (اشاره به کرمهای بی پا و خزندگان بی پاست) و برخی بر دو پا راه میروند (مانند پرندگان) و پاره ای دیگر بر چهار پا و الله آنچه را بخواهد می آفریند (در این آیه سیر تکامل موجودات، برابر قوانین طبیعی الله که بعد از سیزده قرن، بشر به کشف آن موفق گردیده با صراحت آمده است و این خود دلیل دیگری است بر اینکه قرآن از الله هست) آرى الله بر هر چیزی تواناست (4۵) | ||
| همانا فرستاديم آيتهايى روشن و خدا هدايت كند هر كه را خواهد بسوى راهى راست | لَقَدْ أَنزَلْنَا آيَاتٍ مُّبَيِّنَاتٍ وَ اللَّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ | 24:46 |
| به يقين ما که همان خالق هستیم راهنمائیهائی مستدل و روشن فرو فرستاده ایم و چنین خدائی (خدا یعنی صاحب اختیار و الله را گاهی میتوان «چنین خدا» ترجمه نمود که ترجمه اَل اِلاه است هر کس را بخواهد به راهی مستقیم راهنمائی میکند (یعنی هر کس را سزاوار بداند به راهی مستقیم راهنمائی میکند) (46) | ||
| و گويند ايمان آورديم به خدا و به رسول و فرمان برديم پس پشت كنند گروهى از ايشان پس از آن و نيستند مؤمنان | وَ يَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالرَّسُولِ وَ أَطَعْنَا ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ وَ مَا أُوْلَئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ | 24:47 |
| و گروه بسیاری به زبان میگویند، به الله و به پیغمبران ایمان آوردیم و اطاعت کردیم و پس از این گفتن ها گروهی از آنان به گفته خود پشت میکنند و اینان مؤمن حقیقی نیستند (4۷) | ||
| و گاهى كه خوانده شوند بسوى خدا و پيمبرش تا حكم راند ميانشان ناگاه گروهى از ايشانند روىگردانان | وَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُم مُّعْرِضُونَ | 24:48 |
| و هنگامیکه برای رفع نزاعشان به ایشان گفته میشود که بسوی قانون الله و سنت پیغمبرش آیند تا نماینده حقیقی این دو، میان ایشان قضاوت نماید گروهی از آنان رو میگردانند (48) | ||
| و اگر باشد براى ايشان حقّ آيند بسوى او سرسپردگان | وَ إِن يَكُن لَّهُمُ الْحَقُّ يَأْتُوا إِلَيْهِ مُذْعِنِينَ | 24:49 |
| و اگر در قضاوت به ایشان حق داده شود بسوی قضاوت کننده با فرمانبرداری میایند (یعنی اینان تا جائی از حق تبعیت میکنند که به نفع ایشان باشد نه بر ضرر ایشان) (49) | ||
| آيا در دلهاى ايشان بيمارى است يا شك دارند يا ترسند كه ستم كند خدا بر ايشان و پيمبرش بلكه خود آنانند ستمكاران | أَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَمِ ارْتَابُوا أَمْ يَخَافُونَ أَن يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ رَسُولُهُ بَلْ أُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ | 24:50 |
| آیا در دلهای اینان بیماری دوروئی است یا در حق بودن این راهنمائیهای شک کرده اند؟ آیا از آن می ترسند که الله و پیغمبرش مبادا به ایشان ستم کند؟ حقیقت این است که آنان میخواهند به دیگران ستم نمایند که از قاضی خوب فرار میکنند (۵۰) | ||
| جز اين نيست كه گفتار مؤمنان گاهى كه خوانده شوند بسوى خدا و پيمبرش تا حكم راند ميان ايشان آن است كه گويند شنيديم و فرمانبرديم و ايشانند رستگاران | إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَن يَقُولُوا سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ | 24:51 |
| سخن مؤمنان حقیقی جز این نباید باشد که وقتی آنان را بسوى الله و پیغمبرش میخوانند تا بر حكم الله عمل کنند بگویند شنیدیم و اطاعت کردیم فقط اینانند که رستگار خواهند بود (۵۱) | ||
| و آن كو فرمان برد خدا و پيمبرش را و بترسد خدا را و بپرهيزدش پس آنانند كاميابان | وَ مَن يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَخْشَ اللَّهَ وَ يَتَّقْهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ | 24:52 |
| و کسانی که از الله و پیغمبرش اطاعت مینمایند و از الله میترسند و راه پرهیز کاری او را پیش میگیرند، رستگاران حقیقی میباشند (اطاعت از الله، اطاعت از متن پیغامهای الله است و اطاعت از پیغمبرش، اطاعت از سنت پیغمبر اسلام است نه از سنت محمد بنده خدا. و رسول اکرم تا نمی گفت که این سنت و روش دینی را الله به من گفته که به شما بگویم مسلمانان زمانش از او اطاعت نمی کردند و نظرات غیر پیغمبری حضرت محمد را فقط در حدود یک مشاور مستدل گو می پذیرفتند و اگر یکی از مسلمانان دیگر، نظری بهتر میداد حتی خود پیغمبر اسلام آن نظر بهتر را بر نظر خود ترجیح میداد ولی در مورد سنتهای دین که پیغمبر اسلام میفرمود، اینرا الله بوسیله من پیغام داده هم مسلمانان و هم خود پیغمبر مجبور بودند بی چون و چرا اطاعت نمایند و سنت پیغمبر اسلام نیز در توضیح مجملات قرآن مجید است، یعنی باید اشاره ای در قرآن باشد و آن لازم به توضیح پیغمبرش باشد و سنت پیغمبر اسلام همیشه معلوم بوده و هست) (۵۲) | ||
| و سوگند ياد كردند به خدا سختترين سوگندان خود كه اگر بفرمائيشان هر آينه برون روند بگو سوگند ياد نكنيد فرمانبردارى است شناخته همانا خدا آگاه است بدانچه مىكنيد | وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ أَمَرْتَهُمْ لَيَخْرُجُنَّ قُل لَّا تُقْسِمُوا طَاعَةٌ مَّعْرُوفَةٌ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ | 24:53 |
| آن گروه کم ایمان سخت به الله سوگند خوردند که اگر تو که پیغمبری آنان را فرمان دهی برای جنگ با دشمنان همراه با لشگریان مؤمن بیرون خواهند رفت بگو احتياج به سوگند نیست بلکه اینکار اطاعتِ شایسته ایست و الله به هر چه میکنید، آگاه است (۵۳) | ||
| بگو فرمان بريد خدا را و فرمان بريد پيمبر را پس اگر پشت كردند جز اين نيست كه بر او است آنچه بار شد و بر شما است آنچه بار شديد و اگر فرمانبريدش رهبرى شويد و نيست بر پيمبر جز رساندن آشكار | قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوا فَإِنَّمَا عَلَيْهِ مَا حُمِّلَ وَ عَلَيْكُم مَّا حُمِّلْتُمْ وَ إِن تُطِيعُوهُ تَهْتَدُوا وَ مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ | 24:54 |
| بگو هم الله را اطاعت نمائید و هم پیغبرش را اطاعت کنید و اگر عدم اطاعت نشان دادید بر پیغمبر فقط آن وظیفه ایست که بر او بار شده و بر شما نیز انجام وظیفه خودتان است و شما اگر او را اطاعت کنید به راه راست هدایت شده اید و بر این پیغمبر جز رساندن صریح پیغام الله، چیز دیگر نیست (ملاحظه میکنید که حتی پیغمبران الله مجبور کننده کسی برای اطاعت از دستورات الله نیستند و خودشان نیز به مانند سایر مسلمانان حقیقی مامور اطاعت دستورات الله هستند و اگر به دستور الله تصمیم به جنگ میگیرند برای مجبور کردن کافران به ایمان نیست بلکه برای از بین بردن و یا از کار انداختن کسانی است که مانع اصلاحات اجتماعی مردم میشوند و میخواهند مردم را به نفع فساد کاریهای خود تحت نفوذ خود قرار دهند، مجازاتهائی هم که در دین اسلام برای افراد سرکش قرار داده شده برای از بین بردن فساد کار است، نه از بین بردن کسی که نمی خواهد زیر بار مکتب پیغمبران رود) (۵4) | ||
55 لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ | ||
| وعده داد خدا آنان را كه ايمان آوردند از شما و كردار شايسته كردند كه جاىنشين گرداندشان در زمين چنان كه جاىنشين گردانيد آنان را كه پيش از ايشان بودند و هر آينه فرمانروا گرداند براى ايشان دينشان را كه پسنديد براى ايشان و همانا بديشان دهد پس از ترسشان آسايشى بپرستندم و شرك نورزند به من چيزى و آنكه كفر ورزد پس از اين همانا آنانند نافرمانان | وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَ مَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ | 24:55 |
| الله به کسانی از شما که ایمان حقیقی آورده و کارهای شایسته مربوط به دین حق را انجام دادند، وعده داده است که آنان را حتما در زمین به حکومت خواهد رساند، همانطور که مؤمنان حقیقی قبل از ایشان را به حکومت رسانید و در آن هنگام اجرای دینشان را که الله برای ایشان پسندیده برای ایشان آسان خواهد گردانید و وضع ایشان را طوری عوض میکند که بعد از ترسهای گذشته، به امنیت برسند تا با کمال آسودگی، فقط رسم های بندگی را برای من که همان الله هستم انجام دهند و چیزی را شریک اختيارات من قرار ندهند، بعد از رسیدن به چنین حکومتی هر کس از مؤمنان راهنمائیهای مرا کفران کرد، سرکش شناخته خواهد شد (این آیه درباره وعده ایست که خالق عالم فقط به مؤمنان حقیقی زمان پیغمبران داده که هم رهبرانی با ایمان و دانا و مورد توجه الله دارند و هم به متن پیغام الله آگاه میباشند و این وعده الله برای مؤمنانِ زمان پیغمبر اسلام یکی دو سال بعد از نزول این آیات عمل شد یعنی پس از فتح مکه به حکومت رسیدند و این حکومت تا انتهای خلافت خلفای راشدین که جزو مؤمنان حقیقی زمان نزول این آیات بودند، ادامه داشت و پس از خلفای راشدین بواسطه اینکه نسل بعد مؤمنان حقیقی فوق، کم و بیش از اطاعت کامل متن پیغام الله بتدریج دور شدند، کم کم دچار فرقه بازیها گشتند و تحت نفوذ اجانب قرار گرفتند، با اینحال مدتهاست، در تاریخ زندگی مسلمانانِ اِسمی دیده میشود که نفراتی در کلیه فرقه های اسلام پیدا میشوند که بدون آنکه ابتدا، اسلام حقیقی و ایمان صحیح را بشناسانند و مؤمن حقیقی تربیت کنند و با اینکه حتی خودشان در اجرای مقررات اسلام نسبت به خودشان جدی نیستند اینگونه وعده های الله که در قرآنست را به رخ مردم نادان میکشند و آنان را به آشوبهائی سیاسی میکشانند و عاقبت شکست میخورند و باعث بدبخت تر شدن مردم ظاهر مسلمان میشوند و بعدا معلوم میگردد که محرک اصلی آنان بیگانگان دشمن اسلام بوده اند) (۵۵) | ||
| و بپاى داريد نماز را و بدهيد زكات را و فرمان بريد پيمبر را شايد رحم شويد | وَ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَ آتُوا الزَّكَاةَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ | 24:56 |
| و شما مسلمانان، اگر میخواهید مورد رحمت الله قرار گیرید، باید نماز مقرره را ادامه دهید و زکات مقرره را بپردازید و اطاعت پیغمبر اسلام را بکنید (نماز مقرره اسلام که در پنج وقت مجزا خوانده میشود، اگر معنای دقيق مطالب و اعمال آن در نظر گرفته شود، عالیترین تربیت فکری و اجتماعی را در افراد مسلمان بوجود می آورد و اگر زکات مقرره اسلام داده شود، مسلمانان را خراج و گشاده دست در امور اجتماعی میکند و لازم اطاعت پیغمبر اسلام نیز این است که ما تمام معناهای قرآن را بدون اختلاف در دسترس داشته باشیم و سنت پیغمبر اسلام را هم که درباره بیان مجملات قرآن است، به وضوح بشناسیم و کلیه روایات پرخرافات و موهوم را بدیوار بکوبيم) (۵6) | ||
| نپندار آنان را كه كفر ورزيدند به عجزآرندگان در زمين و جايگاه ايشان است آتش و چه زشت بازگشتگاهى است | لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ وَ لَبِئْسَ الْمَصِيرُ | 24:57 |
| کسانیکه کفران راهنمائی های متن قرآن و سنت را کرده اند، تصور نکنند که با روش فریبکارانه خود در زمین دیگران را زیر دست خود کرده اند، این یک دلخوشی موقتی است و جایگاه ایشان آن آتش معروف میباشد که بازگشت بسیار بدی برای ایشان است (چند آیه بالا، هم تشویق مؤمنان و هم تهدید دشمنان مؤمنان است و هم اعلام بر اینکه بزودی مسلمانان به حکومت خواهند رسید به شرطی که آماده برای حمله به کافران شوند، چیزی از این زمان نگذشت که شروع پیروزی مسلمانان بر علیه کافران در صلح حدیبیه نمودار گردید و از پس آن فتح مکه پیش آمد و تمام عربستان زیر حکومت فداکاران اولیه اسلام قرار گرفت) (۵۷) | ||
58 ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّكُمْ | ||
| اى آنان كه ايمان آورديد بايد دستور خواهند از شما آنان كه مالك است دستهاى شما و آنان كه نرسيدند مردى را از شما سه بار پيش از نماز بامداد و گاهى كه بگذاريد جامههاى خود را به نيمروز و پس از نماز شام سه عورت است براى شما نيست بر شما و نه بر ايشان پروايى پس از آنها گردشكنندگان باشند بر شما برخى بر برخى بدينسان بيان كند خدا براى شما آيتها را و خدا است داناى حكيم | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِن قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِن بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاء ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَ لَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُم بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ | 24:58 |
| ای کسانی که ایمان آورده اید، در سه موقع از شبانه روز، باید هم غلامان مورد تملک شما و هم پسر بچه هائی از خودتان که هنوز محتلم نشده اند، از شما اجازه ورود بر شما بگیرند، این سه زمان سه زمانی است که شما ممکن است برهنه باشید، یکی پیش از نماز فجر و دیگر هنگامی است که برای استراحت بعد از ظهر ( که آنرا ظهیره میگویند) لباس خود را فرو میگذارید و زمان سوم، بعد از نماز عشا میباشد بعد از این سه زمان نه بر شما عیب است و نه بر آنان که بر یکدیگر رفت و آمد نمائيد، الله تعليمات روشن خودش را برای شما به اینگونه واضح میکند و الله دانائی میباشد پرحکمت (در حکومت اسلام برای جامعه مسلمان، تنظیم امور و وقت شناسی و منطقی بودن زندگی و تربیت صحیح اجتماعی بسیار مورد توجه الله بوده و طبق آیات بالا مسلمانان صدر اسلام، همیشه موظف بودند پس از سفيدی صبح از خواب بیدار شوند و خود را برای خواندن نماز و یاد آوری تعهد نیکوکاری در پیشگاه الله آماده کنند و حتی المقدور برای نماز جماعت به مسجدها میرفتند و چون پس از بیدار شدن تا زمان رفتن بسوی نماز صبح، ممكن است مرد و زن بدنشان برهنه باشد، شرط عفاف اسلامی این است که حتی پسر آنان که هنوز به رشد و احتلام نرسیده ولی فهم و تشخیص دارد که روابط زن و شوهر و وضع عورت ایشان را بداند، اجازه نداشته باشد سر زده داخل اطاق خواب پدر و مادر خود شود و همچنین در هنگام استراحت و خوابِ بعد از ظهر که آن نیز برای عموم مسلمانان روی نظم زندگی و از بین رفتن خستگی کار صبح لازم بوده، ممکن بود این برهنه بودن پیش آید. لذا در تمام زمان استراحت بعد از ظهر که آن نیز باید پسر و نوکر اجازه دخول بگیرند و البته رسم مسلمانان این بوده که از کار صبح که برمیگشتند، به خانه می آمدند و غذا میخوردند و استراحت میکردند و بعد نماز مربوط به این استراحت را که به نماز ظهيره معروف بود، میخواندند و به کار بعد از ظهر میرفتند و لذا می بینیم در سنت پیغمبر اسلام و در متن کتاب سنتی که از زمان پیغمبر اسلام در دست است، ذکر شده که نماز ظهر را نباید سر ظهر خواند، بلکه بهتر است آنرا به عقب اندازند تا شخص مسلمان پس از خستگی کار که گرسنه است، با کسالت نماز نخواند، مسلمانان قبل از رفتن به کار بعد از ظهر، با در نظر گرفتن اینکه، اگر هوا تابستانی و گرمتر باشد برای طولانی بودن روز بیشتر استراحت میکنند و اگر سردتر باشد کمتر هنگام نماز جماعت را در وقتی مناسب تعیین می نمودند و بدیهی است که بعد از نماز صبح و نماز ظهیره هرگز وقت خود را به نمازهای زیاد و یا دعا و خواندن قرآن تلف نمی کردند و این کارها را کسانی پیش از نماز انجام میدادند که زودتر به نماز آمده بودند و در مسجد بیکار میماندند. وضع کار بعد از ظهر مسلمانان همیشه طوری بود که به نماز جماعت قبل از غروب برسند، یعنی تقریبا یکساعت به غروب لازم بود همه دست از کار بکشند تا غروب آفتاب، نماز قبل از غروب ایشان تمام شود. پس از غروب آفتاب تمام مسلمانان بیش از سه ساعت وقت نداشتند تا به خواب شب بروند و در عرض این سه ساعت آنانکه کاری در خارج خانه و مسجد داشتند به دنبال کار خود میرفتند و فقط موقع نماز مغرب و نماز عشاء به مسجد میآمدند و اگر به جماعت نمی رسیدند، نماز خود را به فُرادا میخواندند و آنانکه بیکار بودند در مسجد پس از نماز قبل از غروب میماندند و نماز مغرب و عشاء خود را به جماعت میخواندند و پس از نماز عشاء که وقت آن در حدود یک ساعت و نیم بعد از غروب بود، به منزل میرفتند و میخوابیدند تا باز صبح زود از خواب برخیزند، البته بعد از نماز قبل از غروب که آنرا نماز عصر میگویند، مبلغان اجتماعی اسلام فاصله میان نماز عصر و مغرب و فاصله میان نماز مغرب و عشاء را به تبلیغ و تربیت صحیح اسلامی و تعلیم معنا و تفسیر قرآن و قوانین مذهبی اسلام میگذراندند و مسلمانان را به حوادث روز و کوشش های اجتماعی که باید انجام دهند، تشویق مینمودند و مراعات همین امور بود که مسلمانانِ زمان پیغمبر اسلام به جائی از پیشرفت رسیدند که حکومت وسیعی را زیر تربیت اسلامی آوردند و تمام مردم جهان را از پیشرفتِ سریع همه جانبه خود خیره کردند تا اینکه دشمنان مخفی اسلام کوشش نمودند مسلمانان را با ایجاد اختلافات مذهبی و اختلافات تفسیری قرآن و سنت و ایجاد شورشها از همان قرن دوم هجری به آنچه حالا در تمام دنیای اسلام می بینیم، برسانند و اسیر خودشان کنند و بجای تربیت صحیح، جوانان مسلمان را به عیاشی ها و بی عفافيها و شرارتها و بی نظمی های اجتماعی و خرافات و موهومات مذهبی دچار سازند) (۵۸) | ||
| و هنگامى كه رسند كودكان از شما مردى را پس بايد دستورى خواهند چنان كه دستورى خواستند آنان كه پيش از ايشان بودند بدينسان بيان كند خداى براى شما آيتهاى خويش را و خدا است داناى حكيم | وَ إِذَا بَلَغَ الْأَطْفَالُ مِنكُمُ الْحُلُمَ فَلْيَسْتَأْذِنُوا كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ | 24:59 |
| و هنگامی که کودکان شما به احتلام رسیدند نیز به مانند مردم عادی( که در آیه ۲6 و ۲7 قبلا ذکر شد) همیشه باید اجازه بگیرند، الله برای شما آیاتش را اینطور توضیح میدهد و الله دانائی پر مصلحت خواهد بود (۵۹) | ||
| و بازنشستگان از زنانى كه اميد آميزش ندارند پس نيست بر ايشان پروايى كه بگذارند جامههاى خود را ناآشكاركنندگان زيورى و عفّت جويند بهتر است براى ايشان و خدا است شنواى دانا | وَ الْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاء اللَّاتِي لَا يَرْجُونَ نِكَاحًا فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعْنَ ثِيَابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِينَةٍ وَ أَن يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَّهُنَّ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ | 24:60 |
| و زنانی که از لحاظ امید به ازدواج به بازنشستگی رسیده اند، بر آنان عیبی نیست که در صورت لزوم بدون آنکه بوسیله آرایشهائی خود را بیارایند، لباس خود را بکنند و اینان نیز هر چه بیشتر عفاف نشان دهند، برای ایشان بهتر است و الله شنوائی دانا میباشد (یعنی اینان اگر از لباس رو برهنه باشند اشخاص فوق لازم نیست از ایشان اجازه ورود بگیرند و این دستورات میرساند که زنان جوان چه شوهر داشته باشند و چه بی شوهر، حق ندارند حتی در خانه خود در مقابل چشم غیر همسر خود با لباس خواب و لباس زیری که ران و بدن و سینه و جاهای جذاب ایشان بیرون باشد، قرار گیرند چه رسد به خارج خانه و در کوچه و خیابان و بازار، اگر چنین کردند هم به خود و هم به دیگران و جامعه ظلم کرده و گناه بزرگی مرتکب شده اند) (60) | ||
| نيست بر كور پروايى و نه بر لنگ پروايى و نه بر بيمار پروايى و نه بر شما كه بخوريد از خانههاى خود يا خانههاى پدران خود يا خانههاى مادران خود يا خانههاى برادران خود يا خانههاى خواهران خود يا خانههاى عمويان خود يا خانههاى عمّههاى خود يا خانههاى دائی هاى خود يا خانههاى خالههاى خود يا آنچه داريد كليدهاى آن را يا دوستتان نيست بر شما پروايى كه بخوريد همگى يا جدا جدا پس هنگامى كه درآئيد به خانههايى سلام كنيد بر خويشتن درودى از نزد خدا فرخنده پاكيزه بدينسان روشن كند خدا براى شما آيتها را شايد بخرد آئيد | لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَ لَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَ لَا عَلَى أَنفُسِكُمْ أَن تَأْكُلُوا مِن بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبَائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوَانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَوَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمَامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوَالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خَالَاتِكُمْ أَوْ مَا مَلَكْتُم مَّفَاتِحَهُ أَوْ صَدِيقِكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَأْكُلُوا جَمِيعًا أَوْ أَشْتَاتًا فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون | 24:61 |
| بر کوران و بر چلاقان و بر بیماران محتاج و هم خود شما عیب نیست که از خانه خود هاتان یا خانه پدرانتان یا خانه مادرانتان یا خانه برادر و خواهر و عمو و عمه و دائی و خاله تان بخورید و از مالی که کلید آن بدست شماست و هم از مال دوستانتان نیز میتوانید برای رفع گرسنگی بخورید و بر شما عیب نیست که دسته جمعی یا بطور متفرق از آنچه ذکر شد بخورید و هنگامیکه داخل خانه هائی شدید، برخود هاتان سلام گوئید و شاد باش خود را از نزد الله برکت دار و پاکیزه بخواهيد (سلام یعنی شادی خواستن و این باید از روی دل و برکت دار و پاکیزه باشد و این دستور قر آن باعث شده که در اول تشهدِ نماز هر مسلمانی بگوید التحيات المباركات الطيبات لله تا هر وقت به کسی سلام میگوید به او یاد آور شود شاد باش، پربرکت و خوبی را از الله برای او میخواهد) به اینگونه الله برای شما مطالب روشن و مستدل را بیان میکند تا شما عقل خود را بکار اندازید (در اسلام طبق آیات بالا اگر محتاجی گرسنه باشد به شرطی که مورد اعتماد مسلمانان باشد، حق دارد برای رفع گرسنگی خود به خانه هر کس با اجازه صاحب خانه داخل شود و غذا باندازه رفع گرسنگی خود بخورد و به این طریق، مسلمانان فقرای آشنای خود را رسیدگی میکردند و اگر لازم میشد، به کار وا میداشتند اگر گرسنه و یا برهنه بودند، سیرشان میکردند و بعدأ معلولین و ناتوانان را دولت اسلامی از بیت المال مسلمین اداره میکرد) (61) | ||
| جز اين نيست كه مؤمنان آنانند كه ايمان آوردند به خدا و پيمبرش و هر گاه با او باشند در كارى همگانى نروند تا دستورى از او خواهند همانا آنان كه دستورى خواهند از تو آنانند كه ايمان آرند به خدا و پيمبرش پس هر گاه دستورى خواستند از تو براى پاره كارشان پس دستورى ده به هر كه خواهى از ايشان و آمرزش خواه براى ايشان از خدا كه خدا است آمرزنده مهربان | إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذَا كَانُوا مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَن لِّمَن شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ | 24:62 |
| مؤمنان حقیقی کسانی هستند که به الله و پیام آورش، حقیقتا ایمان آورده اند و هنگامی که با پیغمبرش بر کاری بودند که لازم باشد همه جمع شوند، تا از او اجازه نگیرند از میان جمع نمی روند، کسانی ایمان به الله و پیغمبرش آورده اند که از تو اجازه میگیرند، پس وقتی اینان برای بعضی کارهای خود از تو اجازه گرفتند، برای هر کس از ایشان که صلاح دیدی اجازه بده و برای ایشان از الله آمرزش بخواه، به يقين الله آمرزنده ای مهربان خواهد بود (این آمرزش خواستن پیغمبر از الله برای این است که آنان متوجه الله باشند که اگر اجازه خواستن آنان صد در صد لازم نباشد الله برای ایشان گناه به حساب خواهد آورد و اگر گناه آنان خیلی کم باشد، مورد بخشش الله قرار خواهد گرفت) (6۲) | ||
63 لَا تَجْعَلُوا دُعَاء الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ | ||
| نگردانيد خواندن پيمبر را ميان شما مانند خواندن برخى از شما برخى را همانا داند خدا آنان را كه مىخزند از شما به پناهگاهى پس بايد بترسند آنان كه سرپيچند از فرمانش كه برسدشان آزمايشى يا برسدشان شكنجهاى دردناك | لَا تَجْعَلُوا دُعَاء الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاء بَعْضِكُم بَعْضًا قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنكُمْ لِوَاذًا فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ | 24:63 |
| وقتی پیغمبر الله شما مؤمنان را برای چیزی میخواند، خواندن او را به مانندِ خواندنِ همدیگر به حساب نیاورید، الله کسانی از شما را که آهسته خود را در پناهی مخفی میکنند تا از جمع خارج شوند، خوب میشناسد پس باید کسانی که از فرمان پیغمبر الله سرپیچی میکنند از فتنه ایکه ایشان را دچار خواهد نمود و از عذاب دردناکی که به ایشان خواهد رسید برحذر باشند (6۳) | ||
64 أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ | ||
| همانا خدا را است آنچه در آسمانها و زمين است به درست مىداند آنچه را شما بر آنيد و روزى كه بازگردانيده شوند به سويش پس آگهيشان دهد بدانچه كردند و خدا است به همه چيز دانا | أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ قَدْ يَعْلَمُ مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ وَ يَوْمَ يُرْجَعُونَ إِلَيْهِ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ | 24:64 |
| آگاه باشید که آنچه در آسمانها و زمین میباشد، در اختيار الله است و او میداند شماها بر چه هستید و زمانی که بسوی او تمامی مردم باز گردانده میشوند، ایشان را بدانچه کرده اند، آگاه خواهد ساخت و الله به هر چیزی بس داناست (64) | ||