| Maleachi | مَلاکی |
| Der Prophet Maleachi, was so viel bedeutet wie „Mein Bote“ oder die Kurzform von Malachjah, was „Bote des Herrn“ bedeutet (siehe 2,7; 3,1), ist der letzte Prophet des Alten Testaments. | ملاکی نبی که به معنای «رسول من» یا شکل کوتاه ملاکیا به معنای «رسول خداوند» است (نگاه کنید به 2: 7؛ 3: 1)، آخرین پیامبر عهد عتیق است. |
| Seine Zeit wird entweder während Nehemias langer Abwesenheit von Jerusalem angenommen (vgl. Neh 13,6-7) um etwa 435 v. Chr., oder nach Nehemia um das Jahr 400 v. Chr., als der zurückgekehrte Rest Judas in Jerusalem war. | زمان او یا در زمان غیبت طولانی نحمیا از اورشلیم (ر.ک. نئه 13: 6-7) در حدود 435 ق.م. قبل از میلاد یا به گفته نحمیا در حدود سال 400 ق.م. قبل از میلاد، زمانی که بازمانده یهودیان در اورشلیم بودند. |
| Die Juden waren nach dem erweckenden Beginn unter Esra und Nehemia in religiöse Formalitäten, heidnische Ehen und die Missachtung Gottes abgerutscht, und der Herr musste sie durch Maleachi ernsthaft zurechtweisen. | یهودیان پس از احیای عزرا و نحمیا به تشریفات مذهبی، ازدواج های بت پرستانه و بی احترامی به خدا دچار شده بودند، و خداوند نیاز داشت که از طریق ملاکی آنها را به شدت سرزنش کند. |
| Aber der Prophet beginnt damit, die unveränderliche Liebe Gottes zu seinem Volk zu erklären (1,1-5). | اما پیامبر با اعلام عشق تغییر ناپذیر خدا به قوم خود شروع می کند (1: 1-5). |
| Danach tadelt der Herr die Dreistigkeit und Arroganz, mit der die Juden, besonders die Priester, den Herrn und seine Opfer verachteten (1,6-14). Die Priester werden ermahnt und an den Bund Gottes mit Levi erinnert, den sie gebrochen haben (2,1-9). | سپس خداوند جسارت و تکبر را که یهودیان، به ویژه کاهنان، خداوند و قربانی های او را تحقیر می کردند، سرزنش می کند (1: 6-14). کاهنان پند داده می شوند و عهد خدا با لاوی را یادآوری می کنند که آنها آن را شکستند (2: 1-9). |
| Dann tadelt der Herr die Ehen mit ausländischen Frauen, die Götzen dienten. Viele Juden hatten ihre jüdischen Ehefrauen verstoßen und begingen damit eine doppelte Sünde. | سپس خداوند ازدواج با زنان خارجی را که به بتها خدمت می کردند، سرزنش می کند. بسیاری از یهودیان همسران یهودی خود را طرد کرده و در نتیجه مرتکب گناه مضاعف شده بودند. |
| Der Herr macht ihnen klar, dass er Scheidung verabscheut und dass sie ihren Auftrag, eine heilige Nachkommenschaft für Gott zu erziehen, verraten haben (2,10-17). | خداوند به آنها روشن می کند که از طلاق بیزار است و آنها به مأموریت خود برای پرورش فرزندان مقدس برای خدا خیانت کرده اند (2: 10-17). |
| Im Kapitel 3 wird der Bote des Herrn angekündigt und dann der Tag des Herrn, der den abtrünnigen Juden Gericht bringen wird (3,1-6). | در فصل 3 رسول خداوند اعلام می شود و سپس روز خداوند که برای یهودیان مرتد داوری خواهد کرد (3: 1-6). |
| Das Verhalten der trotzig und den Herrn missachtenden Mehrheit der Judäer wird dem Verhalten der gottesfürchtigen Juden gegenübergestellt (3,7-21). | رفتار اکثر یهودیان که سرکشی می کنند و به خداوند بی احترامی می کنند با رفتار یهودیان خداترس در تضاد است (3: 7-21). |
| Der Abschluss bildet die Mahnung, auf das Gesetz Moses zu achten, und die Ankündigung des Propheten Elia, der das Volk auf die Wiederkunft des Messias vorbereiten soll. | نتیجه، یادآوری توجه به شریعت موسی و اعلام الیاس نبی است که قرار است مردم را برای بازگشت مسیح آماده کند. |
| Nach dieser Botschaft herrschten vierhundert Jahre lang Stille von Gott, bis Johannes der Täufer auftrat und mit Bezug auf die Botschaft des Maleachi das Volk auf den Messias hinwies (vgl. Mk 1,2; Mt 17,10-13). | پس از این پیام، چهارصد سال سکوت از جانب خدا برقرار شد تا اینکه یحیی تعمید دهنده ظاهر شد و با اشاره به پیام ملاکی، مردم را به مسیح اشاره کرد (نک: مرقس 1: 2؛ متی 17: 10-13). |
