| Haggai | حَجّای |
| Der Prophet Haggai, dessen Name „Meine Feste“ oder „Mann des Festes“ bedeutet und vom hebräischen Wort „chag“ abgeleitet ist, was das Fest (des Herrn) bedeutet, war der erste Prophet nach dem Exil. | حگی نبی که نامش به معنای «عید من» یا «مرد عید» است و از کلمه عبری «چَگ» به معنای عید (خداوند) گرفته شده است، اولین پیامبر پس از تبعید بود. |
| Das heißt, er prophezeite während der Zeit, als ein Rest der Judäer aus der babylonischen Gefangenschaft nach Juda und Jerusalem zurückkehrte. | یعنی در زمانی که بازمانده ای از یهودیان از اسارت بابل به یهودا و اورشلیم باز می گشتند، نبوت کرد. |
| Er war wahrscheinlich mit der ersten großen Gruppe von Juden um Serubbabel und Jeschua um ca. 537/536 v. Chr. zurückgekehrt. | او احتمالاً با اولین گروه بزرگ یهودیان در اطراف زروبابل و یشوا در حدود 537/536 قبل از میلاد بود. بازگشت. |
| Im Buch Esra wird der historische Hintergrund der Situation beschrieben, in der Haggai die Botschaft Gottes überbrachte: Der Bau des Tempels begann 536 und wurde später unterbrochen, als die Juden aufgrund des Widerstandes ihrer heidnischen Nachbarn entmutigt das Werk aufgaben (vgl. Esra Kapitel 1-4). | کتاب عزرا پیشینه تاریخی موقعیتی را که در آن هاگی پیام خدا را ابلاغ کرد، شرح می دهد: ساخت معبد در سال 536 آغاز شد و بعداً زمانی که یهودیان که از مقاومت همسایگان مشرک خود دلسرد شده بودند، کار را رها کردند، متوقف شد (ر.ک. عزرا). فصل 1-4). |
| Der prophetische Dienst von Haggai und Sacharja im Jahr 520 sollte sie ermutigen und führte dazu, dass der Tempel schließlich fertiggestellt wurde (vgl. Esra 5,1-2; 6,14). Das Buch kann in fünf Botschaften unterteilt werden: In der ersten Botschaft (1,1-11) ermahnt der Herr durch Haggai den egoistischen und träge Rest der Judäer, weil sie das Haus des Herrn vernachlässigten und stattdessen prächtige Häuser für sich selbst bauten. | هدف از خدمت نبوی هاگی و زکریا در سال 520 تشویق آنها بود و به تکمیل نهایی معبد منجر شد (ر.ک. عزرا 5: 1-2؛ 6: 14). این کتاب را می توان به پنج پیام تقسیم کرد: در پیام اول (1: 1-11)، خداوند از طریق هاگی، باقیمانده خودخواه و تنبل یهودیان را به دلیل غفلت از خانه خداوند و ساختن خانه های باشکوه برای خود، پند می دهد. |
| Missernten und Mangel waren Gottes Strafe dafür. | برداشت بد و کمبود، عذاب خدا برای این کار بود. |
| Die zweite Botschaft folgt in 1,12-15, als die Judäer diese Mahnung beherzigen; Gott ermutigt sie mit der Verheißung „Ich bin mit euch“, und der Tempelbau geht weiter voran. | پیام دوم در 1: 12-15 آمده است، زمانی که یهودیان به این توصیه توجه کردند. خدا آنها را با این وعده تشویق می‌کند که «من با شما هستم» و ساخت معبد ادامه دارد. |
| Die dritte Botschaft befindet sich in 2,1-9; sie enthält ebenfalls ermutigende Worte sowie einen Ausblick auf die Endzeit, wenn Himmel und Erde erschüttert werden und der Messias, das Ersehnte aller Völker, kommen wird. | پیام سوم در 2:1-9 است. همچنین حاوی کلمات دلگرم کننده و نگاهی اجمالی به آخرالزمان است، زمانی که آسمان و زمین به لرزه درخواهد آمد و مسیح، آرزومند همه ملل، خواهد آمد. |
| Die vierte Botschaft (2,10-19) ist eine Aufforderung zur Heiligung des Volkes, während die fünfte Botschaft (2,20-23) erneut einen ermutigenden Ausblick auf den zukünftigen Tag des Herrn und die Herrschaft des Messias gibt, von dem Serubbabel, der Nachkomme Davids, nur ein Vorbild ist. | پیام چهارم (2: 10-19) فراخوانی برای تقدیس مردم است، در حالی که پیام پنجم (2:20-23) دوباره چشم انداز دلگرم کننده ای را در مورد روز آینده خداوند و سلطنت مسیح ارائه می دهد. زروبابل، از نسل داوود، تنها نمونه ای از آنهاست. |
