| یقین بدانید کسانی که آن مردان و زنان مؤمن را عذاب کردند و از پس آن توبه ننمودند، عذاب دوزخ برای ایشانست و سزاوار آن عذاب سوزان میباشند. تبصره ۳: از متن آیات سوره بالا چنین بنظر میرسد که در سالهای اول پیغمبری، پیغمبر اسلام ،بت پرستان مکه بعضی از مسلمانان را به عذابهای گوناگون دچار می کردند، آری آنان مردم قبیله دار را از ترس قبیله شان کمتر و آنکه قبیله ای نداشت را بیشتر آزار میرساندند. مثلا روزی عقبه نامی از پشت، عبای پیغمبر را بگردن آنحضرت پیچید و ابوبکر مانع شد. طرفدارانِ عقبه ابوبکر را مضروب و مجروح کردند بعد از آن عده ای از قبیله ابوبکر بر ضاربان او حمله بردند. روزی ابوبکر دید، بلال حبشی را اربابش به جرم اینکه مسلمان شده در ریگ های بیابان خوابانده است، تا از داغی ریگ ها مجبور شود به اسلام بد بگوید، بلال پا فشاری نشان میداد، ابو بکر بلال را نجات داد و بجای او غلامی از خود را بخشید و بلال را نیز آزاد کرد و او جزو خدمه پیغمبر شد. ابوبکر غیر از بلال چهار غلام و کنیز دیگر را که بجرم مسلمانی اذیت می دیدند، خریده و آزاد کرده است. عمار یاسر و پدر و مادر او نیز با دو نفر دیگر از مسلمان شدگان عذابها دیده اند، آندو یکی صهیب نام داشت و دیگری خباب و پدر و مادر عمّار را که سخت پا فشار بودند، بطرز فجیعی کشتند. شاید اول این سوره نیز درباره سوزاندن بعضی مسلمانان باشد، ولی مفسران گویند، مردم نجران بودند که عده ای از مؤمنان به دین حقیقی حضرت عیسی را قبلا در زمان حکومت بت پرستانه ذونواس آخرین پادشاه از سلسله تبایعه یمن و حيره، در گودالی از آتش سوزاندند. (۱۰) |
085-010-028-بروج
« Back to Glossary Index