آیه 1 «وَ الْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا»۱. صرف و ریشه‌شناسی کلمات- وَ:
- نوع کلمه: حرف عطف.
- وظیفه: برای پیوند میان جملات یا کلمات به کار می‌رود.
- معنا: «و» به معنی «و» در فارسی است که رابطه عطف را نشان می‌دهد.
- الْمُرْسَلَاتِ:
- نوع کلمه: اسم جمع مؤنث.
- ریشه: فعل ثلاثی مجرد «رَسَلَ» (ر-س-ل).
- معنا: از ریشه «رَسَلَ» به معنای فرستادن گرفته شده است. «المُرْسَلَات» به معنی «فرستاده‌شدگان» یا «چیزهایی که ارسال شده‌اند» است.
- صیغه: اسم مفعول جمع مؤنث سالم.
- اعراب: منصوب به دلیل جایگاه در جمله یا مرفوع بسته به محل آن در متن (در اینجا احتمالاً مبتدا یا قسم).
- عُرْفًا:
- نوع کلمه: مصدر منصوب.
- ریشه: ثلاثی مجرد «عَرَفَ» (ع-ر-ف).
- معنا: از ریشه «عَرَفَ» به معنای شناختن یا چیزی که قابل تشخیص باشد، گرفته شده است. در اینجا «عُرْفًا» به معنای «به صورت مرتب و شناخته‌شده» یا «به صورت منظم» است.
- اعراب: منصوب به دلیل حالت تمییز یا حال.
۲. تحلیل نحوی (نحو)این آیه ساختار قسم دارد. بررسی ساختار جمله: - وَ الْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا:
- «وَ»: حرف عطف است و برای پیوند میان اجزای قسم به کار رفته است.
- «الْمُرْسَلَاتِ»: اسم مجرور با «ال» تعریف و نقش مبتدا یا جواب قسم دارد.
- «عُرْفًا»: حال منصوب که چگونگی ارسال را بیان می‌کند؛ یعنی فرستادن به شکلی خاص و مرتب.
۳. معنای کلی آیهترجمه: «سوگند به فرستاده‌شدگان، که به شکل مرتب و منظم فرستاده شده‌اند.» - توضیح معنا: این آیه اشاره به پدیده‌ای دارد که چیزی به صورت شناخته‌شده و منظم فرستاده می‌شود. مفسران قرآنی معمولاً این ارسال را به بادها، پیامبران، یا آیات الهی نسبت می‌دهند.
۴. نوع جملهاین آیه بخشی از قسم است و جمله‌ای خبری محسوب می‌شود که در قالب قسم مطرح شده است. قسم‌ها معمولاً برای تأکید بر موضوع خاصی در قرآن استفاده می‌شوند.
۵. مفهوم کلی در فارسیاین آیه به نظم الهی و فرستادن امور (مانند بادها، پیامبران، یا رحمت‌ها) اشاره دارد که همه چیز طبق شناخت و ترتیبی خاص رخ می‌دهد. | 