تحلیل دستوری- وَ (و): حرف عطف است که برای ارتباط بین جملات یا کلمات استفاده می‌شود.
- مَهَّدتُّ (مَهَّدتُ):
- فعل ماضی متکلم وحده: به معنای „هموار کردم“ یا „آماده کردم“.
- ریشه: م-ه-د (مهد)
- باب: تفعیل
- حرف „ت“ در انتهای فعل نشان‌دهنده متکلم وحده (اول شخص مفرد) است.
- لَهُ (له):
- لام: حرف جر است که به معنای „برای“ یا „به“ می‌باشد.
- هُ: ضمیر متصل غایب مفرد مذکر، به معنای „او“ یا „آن“.
- تَمْهِیدًا (تمهیداً):
- مفعول مطلق: که برای تأکید بر فعل آمده است.
- مصدر فعل مهد به معنای آماده‌سازی یا هموار کردن.
ریشه و معانی- مهد: ریشه اصلی این آیه است که به معنای آماده‌سازی، هموار کردن و فراهم ساختن است.
- معانی دیگر: در فرهنگ لغات، مهد به معنای گهواره، بستر و جایگاه نیز آمده است.
نوع جمله- این جمله یک جمله خبری است که گزارشی از یک عمل انجام شده توسط متکلم (خداوند) را ارائه می‌دهد.
|
