مگر بر همسران خود، یا بر آنچه، دستهای ایشان مالک شده و این دسته اخیر، ملامتی نخواهند شد (در قانون اسلام و یهودیت و مسیحیت چنین مقرر بوده، که اگر کسی نتواند، زنی شایسته و عفيف، که معمولاً پرارزش است و دائمی است، بگیرد، باید حتی المقدور صبر کند و خود را آلوده به چیزهای ناشایسته نگرداند، تا دچار آینده ای بد نشود و اگر نتوانست جلوی قدرت شهوت خود را بگیرد، می تواند از زنانی که برای کار کردن، خرید و فروش میشوند و لياقت زندگی کردن مستقل را ندارند، با مقرراتی صحیح که جلوی هر گونه پیش آمد های بد را، در زندگی آینده بگیرد، استفاده شهوانی ببرد، تا بعداً موفق شود، زنی شایسته بگیرد و پس از آن حق نداشت، با اینگونه کنیزان نزدیکی نماید، مگر به اجازه زن رسمی خود، در مواقعی بسیار ضروری) (۳۰) |
070-030-082-معارج
« Back to Glossary Index