و این موضوع تذکری است آموزنده، برای آن پرهیزکاران (مبلغینِ مذهبِ ساختگی که برای گوسفندانِ خدا، مذهبی بر خرافات و بر اساس مخالفت با زندگی پس از مرگ و بهشت و جهنم دارند، می گویند، طبق این آیه ی قرآن، اگر پیشوای ایشان پیغمبری دروغگو بود، بوسیله الله کشته میشد و از تبلیغات مذهبیش جلوگیری میشد و بر اساس این استدلال غلط معتقدند، که هر مدعی نبوتی که گروهی به سخنانش ایمان آورند و تبلیغات مذهبيش مدتی ادامه یابد، آن مدعی، حتماً راستگو و پیغمبر الله است و اگر سخنانش در نزد دانایان، بدیهی البطلان هم باشد، ما باید آن سخنان را حق و روی مصلحت مردم بدانیم و حال آنکه این آیه درباره پیغمبران دروغ که پایه سخنانشان بر موهومات است، نیست، بلکه درباره پیغمبری است که از پیغمبری سوءاستفاده کند و چیزی از خودش بر پیغام الله بیفزاید و یا چیزی از آن کم کند و بدین وسیله حق و باطل، در نزد مردم پرهیزکار و دانا، مشتبه گردد) (48) |
069-048-081-حاقة
« Back to Glossary Index