068-049-003-قلم

« Back to Glossary Index
اگر نعمت پروردگارش او را با ماهی به ساحل، به طوری که از شکم ماهی بیرون آید، نیفکنده بود، او در شکم ماهی بی‌جان به صورت مرده به ساحل می‌افتاد و نزد مردمی که فرار کرده بود، بدنام می‌شد. (49)

آیه 49  لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ:

  1. لَوْلَا:
    • نقش: حرف شرط غیر جازم
    • معنی: اگر نبود
  2. أَن:
    • نقش: حرف مصدریه
    • معنی: که
  3. تَدَارَكَهُ:
    • فعل ماضی: فعل ثلاثی مزید از باب تفاعل
    • ریشه: د-ر-ک
    • معنی: او را درک کرد یا نجات داد
  4. نِعْمَةٌ:
    • اسم نکره: نشانه خوبی و لطف
    • ریشه: ن-ع-م
    • معنی: نعمت
  5. مِّن رَّبِّهِ:
    • ترکیب اضافی: نشان‌دهنده مبدأ نعمت
    • معنی: از جانب پروردگارش
  6. لَنُبِذَ:
    • فعل ماضی مبنی بر مجهول: فعل ثلاثی مجرد
    • ریشه: ن-ب-ذ
    • معنی: افکنده می‌شد
  7. بِالْعَرَاءِ:
    • حرف جر + اسم معرفه: در بیابان یا مکان بدون پوشش
    • ریشه: ع-ر-ی
    • معنی: بیابان، جایی بدون پوشش
  8. وَهُوَ مَذْمُومٌ:
    • ضمیر منفصل + خبر مبتدا: حالتی که او مذموم باشد
    • ریشه „مذموم“: ذ-م-م
    • معنی „مذموم“: سرزنش‌شده

نوع جمله و معنی کلی

این جمله یک جمله شرطیه غیر جازمه است که به شرط و نتیجه اشاره دارد. معنای کلی آن به این صورت است:

„اگر نبود نعمتی از جانب پروردگارش، او در حالی که سرزنش شده بود به بیابان افکنده می‌شد.“

این آیه به بیان لطف و نعمت خداوند و نجات یافتن فردی که ممکن بود دچار سختی شود، می‌پردازد.

Nach oben scrollen