| تو ای پیغمبر، گروهی را که حقیقتا به الله و آخرت ایمان آورده باشند، نخواهی یافت که دشمنی کننده به الله و رسولش را دوست داشته باشند، اگر چه این دشمنی کنندگان، پدران یا فرزندان یا برادران و یا سایر خویشان آن ایمان آورندگانِ حقیقی باشند، زیرا الله ایمانِ حقیقی را در روح ایشان ثبت کرده و ایشان را به روح و قدرتی از خودش کمک نموده و آنان را به باغهائی که از پای آنها جویبارها روانست، داخلشان میکند تا در آنجاها همیشه بمانند، الله از ایشان خوشنود شده و آنان نیز از او خوشنود شده اند، حزب الله فقط اینانند و یقین بدانید که فقط حزب الله هستند که رستگاران حقیقی میباشند (مسلمانانی که در مکه ایمان آوردند و با سختیهای شدیدِ آن زمان ساختند و با پیغمبر اسلام از مکه به مدینه هجرت کردند، سردسته های حزب الله بودند که چنان آزمایشی داده اند که مسلم است تا زنده بودند، کوچکترین بی ایمانی از ایشان سر نزده، اگر چه دشمنان اسلام، هزاران روایت بر علیه آنان در کتب سنی و شیعه گذاشته باشند، در قرآن، بارها از اینان که بنام مهاجر معروفند، تمجید شده و بعد از اینان انصار، مسلمانانِ درجه دو میباشند که آنها نیز امتحانِ کامل خود را داده اند و کسانی هستند که اهل مدینه بودند و هنوز پیغمبر اسلام به مدينه نیامده بود، مسلمان شدند و او را تشویق کردند، با مهاجران به مدینه آید، تا آنان با ثروت و فعالیت خود از آنان حمایت کنند و ناصر ایشان باشند. این دو دسته کسانی بودند که تا زمانِ جنگ بدر که زمان ضعف پیغمبر اسلام و مسلمانان بود، مسلمان و مؤمن شده بودند و از روی شوق، در جنگ بدر شرکت کردند و لذا خالق عالم معجزه آسا آنان را بر چند برابر کافران مکه پیروز گردانید، پس از جنگ بدر کسانی که به اسلام ایمان آوردند، همیشه مجبور بودند، تحت نفوذ دو دسته فوق باشند و تربیت اسلامی طوری بود که از این تحت نفوذ بودن، هیچکدام ناراحت نمی شدند، مگر آنانکه ایمانشان سست بود که میآمدند و میرفتند تا کم کم مسلمانان حکومت مدینه و حتی عربستان را بدست گرفتند، مسلمانان حقیقی همیشه مواظب کم ایمانان و دورویان بودند و با این دقتها که در تشکیلات مسلمانان اولیه بود، وای بر کسانیکه تصور میکنند بعضی از مهاجران با بعضی دیگر از مهاجران بد بودند و بعضی از مهاجران ایمان ظاهری داشتند، متاسفانه تمام اختلافاتی که در میان مسلمانان فعلی هست، روی روایات دروغی است که برخلاف این آیات قرآنی ساخته اند و انتشار داده اند که میان بعضی از این مؤمنان با سابقه و آزمایش شده، کدورت ها و کینه هائی بوده و یا بعضی از ایشان دورو و منافق بوده اند و حال آنکه در آیه ۱۰ از سوره حشر بر تمام مؤمنانی که بعد از این نفرات اولیه ایمان آورده اند واجب شده از الله بخواهند، مبادا در دل ایشان کينه ای نسبت به این مؤمنان اولیه قرار دهد و این آیه میرساند، آنانکه از مؤمنان اوليه بخصوص یکی از مهاجران بدگوئی میکنند، نه مؤمن میباشند و نه مسلمان، مگر آنکه مؤمنان نادانی باشند که از این راهنمائی های قرآن مجید خبر نداشته باشند و فریب عوام فریبان را خورده باشند) (۲۲) |
058-022-103-مجادلة
« Back to Glossary Index