از شما مسلمانان کسانی که به زن خود «ظهار » میکنند با این سخن، زنِ آنان مادر ایشان نمی شود و مادر ایشان جز زنی که آنان را زائیده کسی دیگر نمی باشد و آنان سخن ناپسند و دروغ میگویند و الله توجهی به سخن ایشان ندارد و اگر خلاف سخن خود عمل کنند، گناه ایشان را میبخشد (ظهار از لغت ظهر آمده که به معنای پشت است و ظهار این است که مردی به همسرش بگوید پشت تو برای من، به مانند پشت مادر من است و من نسبت به تو حس شهوانی و زناشوئی ندارم و مانند مادر من در خانه باش، در اعراب قبل از اسلام، رسم این بود اگر کسی چنین سخن به زنش میگفت، آن زن مانند مادرش محسوب میشد و حق نداشت کار زناشوئی با او انجام دهد و طلاقش هم نمی داد و معمولا گاهی این سخن را روی لجبازی و یا کدورتی که پیش آمده بود، میگفتند و در نتیجه زن در خانه شوهر بلاتکلیف میماند و خالق عالم این قانون را در این سوره و سوره احزاب آیه 4 ناپسند معرفی کرد و برای اینکه بعد از آن یکی از مسلمانان اینکار را باز انجام ندهد، برطبق آیه بعد خالق عالم برای کنندگان این کار مجازاتی سنگین گذاشت تا دیگر مسلمانان بترسند و فکر آنرا هم نکنند و به این طریق این رسم غلط کاملا از بین رفت) (۲) |
058-002-103-مجادلة
« Back to Glossary Index