و فقط کسی را اطاعتِ بنده وار میکنم، که مرا بوجود آورده و او حتماً مرا به راه صحیحی راهنمایی خواهد کرد (این سخن ابراهیم اشاره به زمانی است که ابراهیم را به آتش انداختند و آتش به او اثر نکرد و پادشاهی که او را به آتش افکنده بود، نزد مردم سر شکسته شد و چون مردم از ابراهیم تبعیت نکردند، ابراهيم تصمیم گرفت از آن شهر خارج شود و با برادر زاده خود لوط و نفرات کمی که با وی بودند، بسوی کنعان هجرت نمود و خالق عالم کار او را بجائی رساند که فرعون مصر و عده ای از پادشاهان محلی فلسطین و کنعان با او دوست شدند و یکی از این پادشاهان حمورابی بود که انتقام ابراهیم را از پادشاهی که او را به آتش افکنده بود، گرفت و از پیغامهای ابراهیم در تدوین قوانین معروف حمورابی استفاده ها کرد و مردم بابل و کلده را به اوج ترقی رساند) (۲۷) |
043-027-065-زخرف
« Back to Glossary Index