| پس آن یگانه صاحب اختیار، آنها را هفت آسمان کرد (هفت آسمان که در درون هر یک زمینی باشد) در دو دوره (در متن آیه قرآن، لفظ يوم است، که دیگران به معنای روز ترجمه کرده اند و حال آنکه باید آن را دوره ترجمه نمود، زیرا يوم در زبان عرب به معنای مقداری از زمان است، چه آن ۲4 ساعت یا ۱۲ ساعت باشد و یا چندین سال یا بیش از هزار سال) و در هر آسمانی قوانین مخصوص آن آسمان را وحی کرد (و این آسمان پست تر را به چراغهائی که می بینید ما آراسته ایم و محافظتی در آن نهادیم و این مقررات روی اندازه گیری دقیق آن پرقدرت بس دانا میباشد. تبصره: از توضیحات فوق با در نظر گرفتن آیات دیگر قرآن که در آنها تصریح شده آسمانها و زمین های هفتگانه در شش دوره آفریده شدند، پیداست که هر یک از سیارات منظومه شمسی در شش دوره آفریده شده، در دو دوره، شخصیتِ هر یک آفریده شد و در چهار دوره، خوراکهای هر یک، تا انسان و یا شبه انسان در آنها پدید آمدند و چون هر یک در دو دوره مشابه هم آفریده شده، گوئی همه در دو دوره آفریده شدند، یک دوره، زمانِ بهم پیوسته بودنِ زمین و آسمانِ هر یک بود و دوره دوم، زمانِ تَشَخُصّ و جدائی زمین، در آسمانِ خود، چنانچه در آیات 30 تا ۳۲ از سوره انبیاء نیز این موضوع تذکر داده شده (أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ۖ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ ﴿٣٠﴾ وَجَعَلْنَا فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَّعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ ﴿٣١﴾ وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَّحْفُوظًا ۖ وَهُمْ عَنْ آيَاتِهَا مُعْرِضُونَ ﴿٣٢﴾). (۱۲)) |
041-012-063-فصلت
« Back to Glossary Index