تمام کسانی که قدرت آن عرش را بر خود حمل میکنند و تمام آنان که در اطراف عرش اند، به مدح و ثنای پروردگار خود مشغولند و او را می پذیرند و برای کسانی که به پیغام پیغمبران ایمان آوردند، آمرزش میخواهند و میگویند، ای پرورنده ما، تو از حيث رحمت و دانش تمام چیزها را فرا گرفته ای، پس گناه کسانی را که توبه نمودند و راه تو را دنبال کردند، ببخش و ایشان را از عذاب سوزانِ دوزخ نگهدار (مقصود از آن عرش پایگاه اولیه و مرکزی الله نیست که خورشید مرکزی جهان میباشد که از آن کلیه کهکشانها و خورشیدها بطور مستقیم و غیر مستقیم تا تمام سیارات و ماهها و حتی تمام ذرات پرتاب شده اند و هر دسته اطراف مرکز منظومه خود میکردند، بلکه منظور از این عرش، عرش و مرکز قدرت متعلق به زمین آخرت و زمین دنیاست، این حمل کنندگان یا مادی هستند و یا ضد مادی و یا روحی، که زبان حال تمام آنها تذکر به حوادث بعد از متلاشی شدن زمین نسبت به موجودات متعقل است و همه در نظر دارند، که هدفِ خلقتِ تمامِ موجودات پیدایشِ موجوداتِ متعقل بشری و شبه بشری هستند، که عالیترین و اشرف آنها، آنانند که به پیغام پیغمبران الله ایمان میآورند و اینانند، گل سرسبد خلقت و اشرف مخلوقات و قوانین خلقت بر آن استوار شده که اینان اگر گناهی هم نمایند، حتما مورد بخشش الله قرار گیرند، تا در آخرت به بهترین درجه که در حکومت آن جهان است، برسند) (۷) |
040-007-062-غافر
« Back to Glossary Index