پس آنان پاهای آن ماده شتر را (که معجزه ای از الله بود و شیر بسیار به فقرای ایشان میداد) قطع کردند و جز صبحی پشیمان، ندیدند (۱۵۷) |
026-157-050-شعراء
« Back to Glossary Index