| پروردگارا، برای من فرمانی، عنایت فرما و مرا به آن نیکو کارانِ درجه یک (پیغمبران بزرگ) برسان (چنانچه از سوره های دیگر قرآن بدست میآید، ابراهیم ابتدا روی ایمانِ صحیحِ خودش به مذهب نوح که در مردم شهر او تحریف شده ی آن رایج بود، با پدرش و مردم صحبت میکرد و روی خوش فکری خودش و پاکی دل، دلیل و برهان می آورد که بت پرستی بد است و چون به او میگفتند، الله که همه کاره است، پس چرا اثری خصوصی از او نمی بینیم، از الله خواست که با او رابطه وحی برقرار شود، تا بتواند قدرتی خصوصی از پروردگارش به آنان نشان دهد و از پس این تقاضا بود که او رسما پیغمبر الله شد و توانست بت های مردم را در بتخانه بشکند و خود را برای یک محاکمه بزرگ در نزد پادشاه آنزمان که یکی از پادشاهان بابل بود حاضر کند) (۸۳) |
026-083-050-شعراء
« Back to Glossary Index