| بگو در دعاهای خود چه الله را بخوانید و چه آن رحمان را، هر اسمی را انتخاب میکنید، بدانید که فقط آن اسمهای نیکوتر سزاوار اوست (یعنی باید اسمی را انتخاب کنید، که صفات حقیقی خالق عالم را در فکر شما مجسم سازد و همیشه توجه به معنا داشته باشید) و نمازت را نه بلند بخوان، و نه بسیار آهسته ، بلکه راهی میان این دو را بدست آور (از قبل و بعد این جمله به روشنی پیداست که این آیه در مورد نمازهای پنجگانه واجب نیست زیرا در این نمازها اختیار نداریم که بجای الله، رحمان را گذاریم و همچنین در نماز پنجگانه، نه الله را به اسم میخوانیم و نه رحمان را بلکه خود را در پیشگاه پروردگار خود تصور میکنیم و جز هدایت صحیح چیزی از او نمیخواهیم و بعلاوه در نمازهای واجب، آیه بعد را نمی گوئیم و از همه مهمتر چون باید حتی المقدور نمازهای واجب را به جماعت بخوانیم، صلاح نیست که آنها را همیشه میان آهسته و بلند بخوانیم پس به یقین این دستور برای نمازهای مستحب یعنی دعاهاست و در قرآن بطور مکرر یاد آوری شده که باید دعاها را در پیشگاه الله آهسته بخوانیم تا حالت تظاهر و ریا بخود نگیرد منتها نباید چنان آهسته باشد که حرکت زبان محسوس نشود و خودش صدای خود را نشنود و بنابر این دستور قرآن، آنانکه دعاها را بلند میخوانند عملی خلاف انجام میدهند) (۱۱۰) |
017-110-053-إسراء
« Back to Glossary Index