| و کسی را که الله حرام کرده نکشید مگر کسی را که کشتن سزاوارش باشد و هر کس که مظلوم کشته شد (یعنی ستمکاری او را به ناحق کشت ما برای صاحب او سلطه ای قرار دادیم (یعنی صاحب او حق دارد که قاتل را بکشد و صاحب هر کس در درجه اول خویشان نزدیکتر اوست و در درجه دوم دولتی است که حافظ عدالت اجتماعی باشد و دولتی حافظ عدالت اجتماعی است که قانونش بر اساس دفع ظلم از مردم باشد نه کمک به ستمکاران و لذا حکومتهای عادل به شرطی قاتل را میکشند که صاحبان کشته شده برای جبران خسارت چنین قتلی بر خودشان رفع خسارت مالی را نخواسته باشند و بلکه کشتن قاتل را سزاوارتر بدانند و بدترین قانون آنستکه قانون گذاران آن توجهی به نتیجه و تاثیر قتل در خانواده مقتول از حیث از بین رفتن سر پرست خانواده نداشته باشند و مدتی قاتل را حبس و بلاتکلیف گذارند و با یک محاکمه بسیار کُند پس از پیدایش هزاران بد بختی در خانواده مقتول به ندرت قاتل را بکشند و لذا در قانون اسلام دیه های مختلفی برای قتل شخصیت های مختلف در صورت صرفنظر کردن صاحب مقتول از کشتن قاتل تعیین شده) پس صاحب مقتول در کشتن قاتل نباید زیاد روی کند و باید بداند که این قانون الله است که به کمک او برخاسته (این عبارت میرساند که صاحبان مقتول بدون صلاح دید مجریان قوانین اجتماعی حق ندارند قاتل را بکشند زیرا ممکن است روی احساسات خود از عدالت بر کنار شوند و زیاده روی کنند) (۳۳) |
017-033-053-إسراء
« Back to Glossary Index