| آن پروردگار خدائی است (خدا یعنی صاحب اختیار) که آسمان ها را بدون ستونی که شما آن را ببینید برافراشت و از پس آن بر آن عرش قرار گرفت و خورشید و ماه را اسیر قانون مربوطه کرد هم آسمانها و هم خورشید و ماه برای مدتی معلوم در حرکتند و الله کار آنها را تدبیر میکند و اوست که این آیات را شرح میدهد تا شما ملاقات پروردگار خود را یقین کنید (عرش های الله مرکز قدرتهای کوچکی هستند در جهان و کهکشان ها که جرقه هائی از عرش عظیم مرکزى الله میباشند، این عرشها هر یک منظومه دار یا خورشید هائی میباشند و تمام اینها غير مستقیم و یا مستقیم از آنرو از مرکز خلقت جدا شده بودند که در آنها زمینهای آسمان داری بوجود آید که موجودات زنده ای در آنها پديد آیند و این موجودات زنده به زنده های متعقلی که بتوانند جهان شناس و خالق شناس باشند تکامل یابند و همانطور که منظومه شمسی، بر طبق راهنمائی قرآن دارای هفت زمین و آسمان نفوس دار و شبه بشر دار است به نظر میرسد که هر خورشید دیگری نیز در منظومه خود هفت یا کمتر و بیشتر زمینِ قابل زندگی داشته باشند زیرا حقیقت این است که جهان برای پیدایشِ موجودات متعقل در آنها پدید می آید و تا مدتی دوام میکند و دوباره خراب و جذب مرکز خود میشود تا وجود آنچه آفریده میشود، عبث و بیهوده نباشد و معمولا برای آنکه ارزش با ارزش ها معلوم شود باید خیلی بیشتر از با ارزشها، کم ارزشهایی هم باشند و آخرین پدیده کراتِ با ارزش ماه ها میباشند که مخصوص کرات نفوس دارند و تمام اینها گردش به دور بزرگتر از خود که عرش آنهاست دارند و همه غیر مستقیم و مستقیم به دور مرکزِ خلقت یعنی عرش عظيم الله میگردند و همه به نسبتی معین فشار قدرت الله را در خود حس می کنند و به عبارت دیگر مجبور به اطاعت از جاذبه عمومی هستند و بوسیله ستون غير مرئی جاذبه و دافعه در بالای عرش الله و یا اگر از محیط خلقت تصور کنیم در بالای موجودات زنده قرار گرفته اند و میگردند و نتیجتا مورد استفاده موجودات بشری و شبه بشری میباشند تا از میان آنان بوسیله پیغمبران کاملترین آنها به تربیت عالی دين الله تربیت گردند و در زمین آخرت و پس از زمان ملاقات الله در یک حکومت عالی و وسیعتری رؤسای آن حکومت شوند و از مقربین درگاه خالق خود و خوش ترین موجودات باشند تا پس از مدتها جهان ایشان نیز پایان یابد و جهان مشابه دیگری بوجود آید) (۲) |
013-002-077-رعد
« Back to Glossary Index