007-157-041-أعراف

متن اصلی و ترجمه به فارسی:

الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ
„آنانی که از رسول، پیامبر درس‌نخوانده‌ای که او را در تورات و انجیل نوشته‌یافته‌اند، پیروی می‌کنند.“

• تحلیل دستور زبان:
  • الَّذِينَ: اسم موصول، به معنای „آنانی که“.
  • يَتَّبِعُونَ: فعل مضارع، باب افتعال، به معنای „پیروی می‌کنند“.
  • الرَّسُولَ: اسم منصوب (مفعول)، به معنای „رسول“.
  • النَّبِيَّ: اسم منصوب (بدل یا صفت رسول)، به معنای „پیامبر“.
  • الْأُمِّيَّ: صفت منصوب برای „النبی“، به معنای „درس‌نخوانده“.
  • الَّذِي: اسم موصول مرتبط با „النبی“، به معنای „که“.
  • يَجِدُونَهُ: فعل مضارع (می‌یابند) + ضمیر مفعولی متصل (او را).
  • مَكْتُوبًا: حال منصوب، به معنای „نوشته‌شده“.
  • عِندَهُمْ: جار و مجرور، به معنای „نزد آنان“.
  • فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ: جار و مجرور، به معنای „در تورات و انجیل“.
• نوع جمله: خبری.
• معنا: بیان ویژگی‌های پیامبر و تصدیق او توسط کتب آسمانی پیشین.

يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ
„آنها را به کارهای پسندیده فرمان می‌دهد و از کارهای زشت بازمی‌دارد.“

• تحلیل دستور زبان:
  • يَأْمُرُهُم: فعل مضارع (امر می‌کند) + ضمیر مفعولی متصل (آنها).
  • بِالْمَعْرُوفِ: جار و مجرور، به معنای „به کارهای پسندیده“.
  • وَ: حرف عطف.
  • يَنْهَاهُمْ: فعل مضارع (نهی می‌کند) + ضمیر مفعولی متصل (آنها).
  • عَنِ الْمُنكَرِ: جار و مجرور، به معنای „از کارهای زشت“.
• نوع جمله: خبری.
• معنا: وظایف پیامبر در امر به معروف و نهی از منکر.

وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ
„چیزهای پاکیزه را برای آنان حلال می‌کند و چیزهای پلید را بر آنان حرام می‌کند.“

• تحلیل دستور زبان:
  • وَيُحِلُّ: فعل مضارع، به معنای „حلال می‌کند“.
  • لَهُمُ: جار و مجرور، به معنای „برای آنان“.
  • الطَّيِّبَاتِ: اسم جمع منصوب، به معنای „چیزهای پاکیزه“.
  • وَيُحَرِّمُ: فعل مضارع، به معنای „حرام می‌کند“.
  • عَلَيْهِمُ: جار و مجرور، به معنای „بر آنان“.
  • الْخَبَائِثَ: اسم جمع منصوب، به معنای „چیزهای پلید“.
• نوع جمله: خبری.
• معنا: توضیح قوانین حلال و حرام توسط پیامبر.

وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ
„و بار سنگین و زنجیرهایی که بر آنان بود را از ایشان برمی‌دارد.“

• تحلیل دستور زبان:
  • وَيَضَعُ: فعل مضارع، به معنای „برمی‌دارد“.
  • عَنْهُمْ: جار و مجرور، به معنای „از آنان“.
  • إِصْرَهُمْ: اسم منصوب (مفعول)، به معنای „بار سنگینشان“.
  • وَالْأَغْلَالَ: اسم منصوب (عطف بر إصرهم)، به معنای „زنجیرها“.
  • الَّتِي: اسم موصول، به معنای „که“.
  • كَانَتْ: فعل ماضی ناقصه، به معنای „بود“.
  • عَلَيْهِمْ: جار و مجرور، به معنای „بر آنان“.
• نوع جمله: خبری.
• معنا: بیان یکی از وظایف پیامبر در رفع مشکلات و سختی‌ها.

فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنزِلَ مَعَهُ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
„پس کسانی که به او ایمان آوردند و یاری‌اش کردند و نور نازل‌شده همراه او را پیروی نمودند، آنان رستگاران‌اند.“

• تحلیل دستور زبان:
  • فَالَّذِينَ: حرف فاء تفریع + اسم موصول، به معنای „پس کسانی که“.
  • آمَنُوا بِهِ: فعل ماضی (ایمان آوردند) + جار و مجرور (به او).
  • وَعَزَّرُوهُ: فعل ماضی (یاری کردند) + ضمیر مفعولی متصل (او را).
  • وَنَصَرُوهُ: فعل ماضی (کمک کردند) + ضمیر مفعولی متصل (او را).
  • وَاتَّبَعُوا النُّورَ: فعل ماضی (پیروی نمودند) + مفعول منصوب (نور).
  • الَّذِي أُنزِلَ مَعَهُ: اسم موصول + فعل مجهول ماضی (نازل شد) + جار و مجرور (با او).
  • أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ: مبتدا + خبر، به معنای „آنان رستگاران‌اند“.
• نوع جمله: خبری.
• معنا: بیان نتیجه ایمان و یاری پیامبر برای پیروانش.