007-054-041-أعراف

« Back to Glossary Index
به يقين پروردگار شما الله است که آن آسمانها و زمین را در شش دوره آفرید (شرح این شش دوره و اینکه آن آسمانها و زمین هفت آسمان و زمین از نه سیاره منظومه شمسی می باشند در سوره فصلت است ) سپس بر آن تخت که مرکز خورشیدی آنها باشد قرار گرفت و بر اساس فرمانی که از مرکز خورشید آنها میرسد در آنها شب و روز به سرعت یکدیگر را می طلبند و آن خورشید و ماه و ستارگان همه اسیر فرمان او می باشند (همه اسیر جاذبه عمومی خلقتند ) آگاه باشید که هم مخلوقات و هم فرمانی که مخلوقات را میگرداند (این آیه می رساند که جاذبه عمومی و قوه آن چیزیست که مافوق قدرتها و انرژیهاست و آنست که تمام خلقت را بصورت یک پارچه و مستقل جلوه گر میسازد . یک واحد مستقلی که چون مقداری از آن متسع شود منظومه ای را بوجود می آورد و هر گاه منقبض گردد منظومه ای جذب مرکز خود میشود ) همه در اختيار الله می باشند و الله که پروردگار جهانیان است چه پر برکت و بزرگ می باشد (54)

جمله عربی:

إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَالأَرضَ في سِتَّةِ أَيّامٍ ثُمَّ استَوىٰ عَلَى العَرشِ يُغشِي اللَّيلَ النَّهارَ يَطلُبُهُ حَثيثًا وَالشَّمسَ وَالقَمَرَ وَالنُّجومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمرِهِ ۗ أَلا لَهُ الخَلقُ وَالأَمرُ ۗ تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ العالَمينَ


ترجمه به فارسی:

همانا پروردگار شما خداوندی است که آسمان‌ها و زمین را در شش روز آفرید، سپس بر عرش (قدرت) استیلا یافت. شب را بر روز می‌پوشاند که آن را به شتاب می‌طلبد، و خورشید و ماه و ستارگان را که رام شده به فرمان اویند. آگاه باشید که آفرینش و فرمان از آنِ اوست. پر برکت است خداوند، پروردگار جهانیان.


تحلیل و بررسی دستوری و ریشه‌شناسی واژگان:

1. إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَالأَرضَ في سِتَّةِ أَيّامٍ

  • إِنَّ: حرف تأکید و نصب، به معنی „همانا“
  • رَبَّكُمُ: رب (پروردگار) + کم (ضمیر جمع مخاطب)، به معنی „پروردگار شما“
  • اللَّهُ: اسم خاص، „خدا“
  • الَّذي: اسم موصول، „آنکه“
  • خَلَقَ: فعل ماضی، „آفرید“ (ریشه: خ-ل-ق)
  • السَّماواتِ: جمع „سماء“ به معنی „آسمان‌ها“
  • وَالأَرضَ: „و“ حرف عطف، „الأرض“ (زمین)
  • في سِتَّةِ أَيّامٍ: „در شش روز“

نوع جمله: خبری
معنی: بیان خلقت آسمان‌ها و زمین توسط خداوند در شش روز.


2. ثُمَّ استَوىٰ عَلَى العَرشِ

  • ثُمَّ: حرف عطف، „سپس“
  • استَوىٰ: فعل ماضی، „استیلا یافت“ یا „برقرار شد“ (ریشه: س-و-ی)
  • عَلَى العَرشِ: „بر عرش (تخت فرمانروایی)“

نوع جمله: خبری
معنی: اشاره به استیلا و سلطه خداوند بر عرش پس از آفرینش.


3. يُغشِي اللَّيلَ النَّهارَ يَطلُبُهُ حَثيثًا

  • يُغشِي: فعل مضارع، „می‌پوشاند“ (ریشه: غ-ش-و)
  • اللَّيلَ: „شب“
  • النَّهارَ: „روز“
  • يَطلُبُهُ: „در پی آن می‌آید“ (ریشه: ط-ل-ب)، ضمیر „ه“ به „روز“ برمی‌گردد.
  • حثيثًا: قید، „به شتاب“

نوع جمله: خبری
معنی: شب روز را می‌پوشاند و روز با شتاب در پی آن می‌آید.


4. وَالشَّمسَ وَالقَمَرَ وَالنُّجومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمرِهِ

  • وَالشَّمسَ: „و خورشید“
  • وَالقَمَرَ: „و ماه“
  • وَالنُّجومَ: „و ستارگان“
  • مُسَخَّراتٍ: اسم مفعول جمع مؤنث، „رام شده“، „تسخیر شده“ (ریشه: س-خ-ر)
  • بِأَمرِهِ: „به فرمان او“

نوع جمله: خبری
معنی: خورشید و ماه و ستارگان به فرمان خداوند رام و تحت کنترل او هستند.


5. أَلا لَهُ الخَلقُ وَالأَمرُ

  • أَلا: حرف تنبیه، „آگاه باشید“
  • لَهُ: „برای اوست“
  • الخَلقُ: „آفرینش“
  • وَالأَمرُ: „و فرمان“

نوع جمله: خبری-انشایی (تنبیهی)
معنی: آفرینش و فرمان تنها از آنِ خداوند است.


6. تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ العالَمينَ

  • تَبارَكَ: فعل ماضی، „بسیار پر برکت است“ (ریشه: ب-ر-ک)
  • اللَّهُ: „خدا“
  • رَبُّ العالَمينَ: „پروردگار جهانیان“

نوع جمله: خبری
معنی: خداوند، پروردگار جهانیان، بسیار پر برکت است.


جمع‌بندی

این آیه چند جمله خبری و یک جمله انشایی (تنبیهی) دارد که توحید و قدرت خداوند در آفرینش و تدبیر جهان را بیان می‌کند. ریشه‌های هر واژه عمدتاً از فعل‌های ثلاثی مجرد عربی است و ساختار جمله‌ها با هدف تأکید بر یگانگی و حاکمیت مطلق خداوند تنظیم شده‌اند.

Nach oben scrollen