| و این روزه باید تمام ماه رمضان باشد زیرا در این ماه بود که قرآن نازل گردید و راهنمائی مخصوصی است برای مردم، آری قرآن مجموعه ایست از مطالب روشن و مستدلی از هدایت عالی و از جدا کننده های حق و باطل (در جملات روشن بالا اختلاف اندازان دینی مسلمین اختلافها انداختند و فتواهای مختلفی را بوجود آوردند که بیشترشان بدیهی البطلان است مثلا بعضیها از عبارات بالا نتیجه گرفتند که آن کس که طاقت ندارد روزه بگیرد بهتر است هم به مسکین فديه دهد و هم روزه بگیرد و نیز توجه نکردند که وقتی دستور روزه برای مسلمانان آمد عده ای از مسلمانان آنرا غير لازم و کاری غیر مفید تصور میکردند و جمله اگر روزه بگیرید بهتر است خطاب به آن عده است نه خطاب به بی طاقتان و اینکه در جملات بالا گفته شده قرآن در ماه رمضان نازل شد، بطور مسلم مقصود این است که شروع نزول قرآن در ماه رمضان بوده و چه گمراهند آنانکه این آیه را توجه نکرده اند و مبعث پیغمبر اسلام را که روز شروع نزول قرآن است در ۲۷ رجب دانسته اند آنهم با شرح و بسطی که ثابت شود پیغمبر اسلام، پیغمبر حقیقی از جانب الله نبوده بلکه به مانند چلّه نشینانِ دراویش و صوفيه ۲۷ روز از مردم کناره گرفته و در کوه حراء رفته و پس از ۲۷ روز تفکر، مذهب اسلام را در فکر خود ساخته و بنام وحی از جانب الله ادعای نبوت کرده و حال آنکه بر طبق تحقیقات دقيق، پیغمبر اسلام اصلا به کوه حرا نرفته و شروع وحی بر او در ماه رجب نبوده، بلکه در شب بیست و پنجم ماه رمضان و در حالی بوده که پیغمبر اسلام بی خبر از آنچه به او خواهد رسید، زمانی که سر شب می خواست برختخواب برود با چشم خود دید (چشم روحش) که از بالاترین جای آسمان ستاره ای بس درخشان بسویش فرو افتاد، مورد فشار روحی و نزول اولین آیات قرآن که پنج آیه اول سوره اقراء باشد، قرار گرفته است) پس هر کس از شما دانست که ماه رمضان است باید آنرا روزه بگیرد (این جمله میرساند که خالق عالم که ماه قمری را بر ماه شمسی ترجیح داده، راضی نیست که تمام مسلمانان ممالک مختلف اسلام در یک روز معین روزه بگیرند بلکه باید هر کس روی شهر و منطقه خود که در آن شهر و منطقه ماه دیده میشود و روز اول ماه رمضانش معلوم میگردد، روزه بگیرد و نباید به خیال عمل کند، و میدانیم وضع ماه در شهرهای مختلف فرق میکند و بعضی ممالک با هم حتی دو روز فرق دارند) و هر کس مریض بود یا بر سفری، عده ای از روزهای خارج ماه رمضان را روزه بگیرد و الله آسانی شما را میخواهد نه سختی شما را و او میخواهد عددِ روزهای یک ماه رمضان را بطور کامل روزه بگیرید (از این جمله پیداست که بعضی مسلمانان روزه گرفتن را کار سختی تصور میکردند و حال آنکه با شرایط بالا هیچ سخت نیست و در مورد سفر نیز تعجب است که بعضی فقیهان اسلامی بجای آنکه بگویند در سفری نباید روزه گرفت که سختی ای دیده شود گفته اند، در هر سفری که از ۱6 فرسنگ بیشتر باشد باید روزه نگرفت و موهوم تر از این فتوا فتوای کسانیکه گفته اند، حد سفر برای روزه ۸ فرسنگ و حتی بعضی ها گفته اند، چهار فرسنگ برود و چهار فرسنگ برگردد و از این بدتر گفتار آنهاست که گفته اند اگر کسی پس از سفر کردن در شهری قصد ماندن نداشته باشد، اگر هر چند روز در آن شهر بماند، سفر محسوب میگردد و باید روزه نگیرد و حال آنکه تمام این فتواها روی عدم توجه دقیق به متن آیات قرآنی و تقلید کورانه از روایاتی است که دشمنان اسلام به پیغمبر و امام و اصحاب آنها افترا زده اند) و همچنین روزه ماه رمضان با شرایط بالا برای این است که در هنگام روزه الله را برای هدایت بزرگی که شما را کرده به بزرگی یاد کنید و شاید شکر این راهنمائیها را گزارید (۱۸۵) |
002-185-091-بقرة
« Back to Glossary Index