| و بیاد آورید زمانی را که ابراهیم را پروردگارش به سخنانی آزمایش کرد و ابراهیم آن آزمایشها را به بهترین وجهی انجام داد در آنوقت بود که پروردگار ابراهیم به او گفت من تو را برای مردم پیشوای بزرگی قرار میدهم، ابراهیم گفت: عده ای از اولاد و نسل مرا هم پیشوا گردان، پاسخ شنید که عهد و پیمان من نصيب ستمکاران نمی شود (این آیه تذکری است به یهودیان و مسیحیان و مسلمانان تا بدانند حتی ابراهیم که بیش از هر پیغمبری دیگری مورد لطف پروردگارش بوده حق ندارد بدون توجه به قانون الله تقاضای لطف و بخشش برای فرزندان گناهکارش کند و وای بر آنانکه با بودن اینگونه تذکرات دینی به شفاعت بزرگان دین برای بخشش گناهکاران معتقدند و یا پیشوائی را بدون نشان دادن آثار لیاقت روی پدر و فرزندی معرفی مینمایند و ضمنا باید دانست که سخنان الله برای آزمایش ابراهیم یکی دستور او به مبارزه با بت پرستیهای پدر و قوم ابراهیم بود و دوم رفتن و شکستن بتها و سوم استقامت او در مقابل حکم نمرود به سوزاندنش در آتش و چهارم اجرای دستور هجرت ابراهیم از بابل بسوی کنعان پنجم رفتن ابراهیم با زن زیبایش بسوی مصر و قبولِ گرفتاری زنش بدست پادشاه مصر که خود باعث شناختن پیغمبری ابراهیم بوسیله پادشاه مصر و مؤمن شدن پادشاه مصر شد و پس از این آزمایشها دوره امامت و آقائی ابراهیم در کنعان شروع شد و او کارش به جایی رسید که تمام پادشاهان زمانش او را پیغمبر الله میدانستند و از راهنمائیهای او استفاده میکردند چنانکه حمورابی پادشاه مصلح و معروف بابل قوانین معروف حکومتی خود را به کمک ابراهيم تنظیم کرده بود و ابراهیم تا زمانی که زنده بود دارای لشکری مختصر برای حفظ طرفداران خود بود و مورد احترام تمام پادشاهان زمان و مامور نبود که از قدرت خود استفاده کند و پادشاهان دیگر را تحت حکومت واحد خود آورد و حتی مامور نبود که قوم لوط را روی زور مجبور به اطاعت از نماینده خود لوط گرداند) (۱۲4) |
002-124-091-بقرة
« Back to Glossary Index