| ریشه ثلاثی «و ل ی» در قرآن ۲۳۲ بار در ۱۲ قالب صرفی مختلف آمده است: |
یک بار به صورت فعل باب اول «یَلُ» (یَلُو، می‌گردد/می‌شود) | 1 |
۳۰ بار به صورت فعل باب دوم «وَلَّىٰ» (برگرداند، روی گرداند، واگذار کرد) | 2 |
معنی واژه وَلَّىٰ وَلَّىٰ (ولّى) یک فعل عربی است که ریشه آن „و ل ی“ است و در زبان عربی معانی مختلفی دارد که بسته به سیاق جمله ممکن است متفاوت باشد. معانی اصلی:
کاربرد واژه در زبان عربی واژه „وَلَّىٰ“ بیشتر به صورت فعل ماضی (گذشته) به کار می‌رود و در قرآن کریم نیز بارها آمده است. ویژگی‌های دستوری (صرفی و نحوی)
اطلاعات ریشه‌شناسی
مترادف‌ها و متضادها مترادف‌ها (در عربی):
مترادف‌ها (در فارسی):
متضادها (در عربی):
متضادها (در فارسی):
جمع‌بندی واژه „وَلَّىٰ“ از افعال پرکاربرد عربی است که معانی متعددی دارد و در قرآن و متون عربی بسیار دیده می‌شود. این واژه هم در معنای فیزیکی (پشت کردن، رفتن) و هم معنای انتصابی (واگذار کردن، سرپرست کردن) کاربرد دارد. ریشه آن در بسیاری از واژگان مشابه عربی و حتی فارسی نیز به کار رفته است | |
۷۸ بار به صورت فعل باب پنجم «تَوَلَّىٰ» (پشت کرد، روی برگرداند، سرپرستی کرد) | 3 |
۱۱ بار به صورت اسم «أَوْلَىٰ» (شایسته‌تر، سزاوارتر) | 4 |
یک بار به صورت اسم «أَوْلَیان» (دو نفر شایسته‌تر) | 5 |
یک بار به صورت اسم «مَوَالِی» (سرپرستان، دوستان، موالی) | 6 |
دو بار به صورت اسم «مَوَالِى» (سرپرستان، دوستان، موالی) | 7 |
۱۸ بار به صورت اسم «مَوْلَىٰ» (سرپرست، دوست، آقا، مولی) | 8 |
دو بار به صورت اسم «وَلایَت» (سرپرستی، ولایت) | 9 |
۸۶ بار به صورت اسم «وَلِیّ» (سرپرست، دوست، ولی) | 10 |
یک بار به صورت اسم فاعل «وَال» (برگرداننده، روی‌گرداننده) | 11 |
یک بار به صورت اسم فاعل باب دوم «مُوَلِّی» (کسی که روی می‌گرداند یا واگذار می‌کند) | 12 |