۱. معانی کلمه „العصر“کلمه „العصر“ در زبان عربی دارای معانی متعددی است که بسته به زمینه استفاده، معانی مختلفی به خود می‌گیرد: - زمان: به معنای دوره یا عصر خاصی از زمان.
- عصر روز: به معنای وقت عصر (بعد از ظهر).
- فشار دادن: از ریشه „عصر“، به معنای فشردن چیزی برای استخراج مایعات (مثل فشردن میوه برای گرفتن آب آن).
- عصر طلایی یا دوره‌ای خاص: اشاره به یک دوره خاص از تاریخ.
۲. ریشه کلمهکلمه „العصر“ از ریشه ثلاثی „ع-ص-ر“ (عَصَرَ) گرفته شده است. این ریشه در زبان عربی برای معانی زیر به کار می‌رود: - فشردن یا چلاندن.
- زمان یا دوره‌ای خاص.
- استخراج چیزی از طریق فشار.
۳. ویژگی‌های گرامری- نوع کلمه: اسم.
- حالت اعرابی: „العصر“ در اینجا معرفه است (با „ال“ تعریف) و به صورت مجرور آمده است، زیرا حرف „وَ“ در ابتدای آن حرف قسم است و اسم بعد از حرف قسم معمولاً مجرور می‌شود.
- جنس کلمه: مذکر.
۴. صیغه و ساختار کلمه- وزن کلمه: „فَعْل“ (وزن عصر).
- معنای وزنی: وزن „فَعْل“ در زبان عربی غالباً برای بیان حالت یا مفهوم ثابت به کار می‌رود.
۵. اطلاعات ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)- ریشه „عصر“ در اصل به معنای „فشردن“ بوده است. این معنا در کاربردهای مختلف گسترش یافته است:
- در مورد زمان: به معنای „فشردگی یا تراکم زمان“ (مثل دوره‌ای خاص از زمان).
- در مورد عصر روز: به معنای „زمانی که روز به پایان خود نزدیک می‌شود و خورشید در حال افول است“.
- در مورد فشردن مایعات: مانند فشردن میوه‌ها برای گرفتن آب آن.
۶. کاربرد در زبان عربی- در قرآن کریم: „وَالعَصرِ“ (سوره عصر، آیه ۱) به عنوان قسم به زمان یا عصر خاصی اشاره دارد.
- در ادبیات: برای اشاره به دوره‌های تاریخی یا زمانی خاص.
- در زبان محاوره: برای اشاره به وقت عصر یا زمان بعد از ظهر.
| 