| ریشه سه‌حرفی (ن ز ل) در قرآن ۲۹۳ بار در ۱۲ صورت مشتق مختلف آمده است: |
شش بار به صورت فعل باب اول «نَزَلَ» (فرود آمد، نازل شد) 1 | |
۶۲ بار به صورت فعل باب دوم «نَزَّلَ» (فرود آورد، نازل کرد) 2 | |
۱۸۳ بار به صورت فعل باب چهارم «أَنزَلَ» (نازل کرد، فرو فرستاد) 3 | |
| معنی واژه أَنزَلَ أَنزَلَ یک فعل عربی است و به معنی „فرود آوردن“، „نازل کردن“، „پایین آوردن“، „فرستادن“ و در برخی زمینه‌ها „آوردن“ یا „نازل ساختن“ است. در متون دینی، به ویژه قرآن، معمولاً برای اشاره به „نازل شدن وحی“ یا „فرستادن کتاب آسمانی“ به کار می‌رود. کاربرد واژه در زبان عربی
ویژگی‌های دستوری
ریشه‌شناسی (اتیمولوژی) ریشه این واژه „نزل“ (ن-ز-ل) است که به معنای „فرود آمدن“ یا „پایین آمدن“ است. با اضافه شدن الف در ابتدای واژه (باب افعال)، معنی به صورت „فرود آوردن“ یا „نازل کردن“ درمی‌آید. مترادف‌ها و متضادها مترادف‌ها (عربی):
مترادف‌ها (فارسی):
متضادها (عربی):
متضادها (فارسی):
خلاصه أَنزَلَ فعلی است که در زبان عربی هم در کاربردهای دینی و هم روزمره، به معنای „فرود آوردن“ یا „نازل کردن“ به کار می‌رود. ریشه آن „نزل“ است و با افزودن „أ“ به ابتدای آن، معنای سببی (سبب شدن پایین آمدن) پیدا می‌کند. این واژه مترادف‌های زیادی دارد و متضاد آن معمولاً „بالا بردن“ است.
| |
هفت بار به صورت فعل باب پنجم «تَنَزَّلَتْ» (فرود آمدند) 4 | |
دو بار به صورت اسم «مَنَازِل» (منازل، جایگاه‌ها) 5 | |
هشت بار به صورت اسم «نُزُل» (مهمانی، رزق و روزی) 6 | |
یک بار به صورت اسم «نَزْلَة» (فرود آمدن، نزول) 7 | |
۱۵ بار به صورت مصدر باب دوم «تَنزِیل» (نازل کردن، فرو فرستادن) 8 | |
یک بار به صورت اسم فاعل باب دوم «مُنَزِّل» (نازل‌کننده) 9 | |
یک بار به صورت اسم مفعول باب دوم «مُنَزَّل» (نازل‌شده) 10 | |
پنج بار به صورت اسم فاعل باب چهارم «مُنزِلِين» (نازل‌کنندگان) 11 | |
دو بار به صورت اسم مفعول باب چهارم «مُنزَل» (نازل‌شده) 12 |