مَّرِيدٍ

واژه «مَریدٍ» در زبان عربی

۱. معانی واژه

واژه «مَریدٍ» در زبان عربی به معانی مختلفی اشاره دارد که بسته به زمینه و کاربرد آن متفاوت است:

• سرکش: کسی که از اطاعت سرباز می‌زند یا نافرمانی می‌کند.
• گمراه: کسی که از مسیر درست منحرف شده است.
• بی‌فایده: چیزی که سود یا منفعتی ندارد.

۲. ریشه واژه

واژه «مَریدٍ» از ریشه ثلاثی «م-ر-د» (مَرَدَ) گرفته شده است. این ریشه در زبان عربی به معانی زیر اشاره دارد:

• سرکشی کردن: نافرمانی و خروج از اطاعت.
• گمراه شدن: انحراف از مسیر صحیح.
• پوچی: فقدان ارزش یا هدف مشخص.

۳. ویژگی‌های دستوری

• نوع کلمه: «مَریدٍ» اسم است.
• حالت اعرابی: این واژه در حالت جر (مجرور) قرار دارد و تنوین کسره دارد (علامت جر: „ٍ“).
• جمع: جمع این واژه به صورت «مَرِدَة» (سرکش‌ها) استفاده می‌شود.

۴. صیغه و ساختار

• مفرد مذکر: مَرید
• مفرد مؤنث: مَریدَة
• جمع مذکر: مَرِدَة
• جمع مؤنث: مَرِیدات

۵. اطلاعات ریشه‌شناسی

واژه «مَریدٍ» در متون کهن عربی به عنوان صفت برای موجودات سرکش و شیاطین به کار می‌رفته است. در قرآن کریم نیز این واژه به معنای «شیطان سرکش» آمده است. مثال:

وَالشَّيَاطِينَ مَرِيدِينَ
(سوره سبأ، آیه ۱۲)

۶. کاربرد در زبان عربی

این واژه در ادبیات عربی، اشعار و متون دینی برای توصیف افراد یا موجودات سرکش و گمراه به کار می‌رود. همچنین در ترکیبات مختلف معنای خاصی می‌گیرد:

• شیطان مَرید: شیطان سرکش.
• إنسان مَرید: انسان نافرمان.