واژه‌شناسی „مَذْمُومًا“۱. معانی واژه „مَذْمُومًا“- „مذموماً“ از ریشه „ذ-م-م“ گرفته شده و به معنای نکوهش‌شده، سرزنش‌شده، ملامت‌شده یا مورد انتقاد قرار گرفته است.
- در متون دینی و ادبی، این واژه برای اشاره به کسی یا چیزی که به دلیل رفتار، گفتار یا ویژگی‌های منفی مورد نکوهش قرار گرفته، استفاده می‌شود.
۲. ریشه و ساختار واژه- ریشه: „ذ-م-م“ (ثلاثی مجرد)
- معنای ریشه: نکوهش، سرزنش، عیب‌جویی یا ملامت.
- این ریشه در زبان عربی برای توصیف حالتی منفی به کار می‌رود که در آن فرد یا چیزی از نظر اخلاقی یا رفتاری مورد انتقاد قرار می‌گیرد.
۳. ویژگی‌های گرامری- نوع کلمه: اسم مفعول منصوب.
- وزن: „مفعول“ (از باب ثلاثی مجرد).
- حالت اعرابی: „مذموماً“ در جمله معمولاً به صورت منصوب ظاهر می‌شود و ممکن است به عنوان حال یا مفعول مطلق استفاده شود.
۴. استفاده در جملات عربی- در قرآن کریم و متون دینی، این واژه برای توصیف افرادی که از نظر اخلاقی یا رفتاری نکوهش شده‌اند، استفاده شده است.
- مثال: «وَیَأْتِیکَ رَبُّکَ مَذْمُومًا مَدْحُورًا» (نکوهش‌شده و رانده‌شده).
۵. ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)- واژه „مذموم“ از فعل ثلاثی مجرد „ذَمَّ“ (به معنای نکوهش کردن) مشتق شده است.
- فعل „ذَمَّ“ در زبان عربی یکی از افعالی است که برای بیان انتقاد یا سرزنش به کار می‌رود.
- این واژه در زبان عربی کلاسیک و همچنین در متون معاصر به کار می‌رود و معادل‌های فارسی آن شامل „نکوهیده“ و „ملامت‌شده“ است.
۶. معادل‌های فارسی- نکوهش‌شده
- ملامت‌شده
- سرزنش‌شده
- عیب‌جویی‌شده
جمع‌بندی„مذموماً“ واژه‌ای است که از ریشه „ذ-م-م“ به معنای نکوهش و سرزنش مشتق شده و به عنوان اسم مفعول برای توصیف حالتی منفی در افراد یا اشیاء به کار می‌رود. این واژه در متون دینی، اخلاقی و ادبی کاربرد فراوان دارد. | 