| ریشه سه‌حرفی «ق ل م» چهار بار در قرآن به صورت اسم (قَلَم) آمده است. |
واژه «قَلَم» در زبان عربی و فارسی به معنای ابزاری است که برای نوشتن استفاده می‌شود. در گذشته معمولاً به چوب یا نی تراشیده‌ای گفته می‌شد که با جوهر روی کاغذ یا پوست می‌نوشتند. امروزه این واژه به هر نوع ابزار نوشتاری از جمله خودکار، مداد و… اطلاق می‌شود. در معنای مجازی، «قلم» به معنای نویسندگی، سبک نگارش، اثر مکتوب و حتی قدرت بیان نیز به کار می‌رود. کاربرد واژه در زبان عربی در زبان عربی، «قَلَم» بیشتر به معنای ابزار نوشتن (مانند خودکار یا نی) استفاده می‌شود. همچنین در تعبیرات ادبی و مذهبی، قلم نماد علم و دانش است. در قرآن کریم نیز سوره‌ای به نام «القلم» وجود دارد که به اهمیت دانش و نویسندگی اشاره دارد. نمونه جمله:
ویژگی‌های دستوری
اطلاعات ریشه‌شناسی (اتیمولوژی) واژه «قَلَم» از ریشه ثلاثی «ق-ل-م» گرفته شده است که به معنای بریدن یا تراشیدن است. این ریشه اشاره به تراشیدن نی یا چوب برای ساختن قلم دارد. واژه به همین شکل وارد زبان فارسی شده و در سایر زبان‌های اسلامی نیز رواج یافته است. مترادف‌ها و متضادها مترادف‌های عربی:
مترادف‌های فارسی:
متضادهای عربی:
متضادهای فارسی:
خلاصه: |
Noun
|