| ریشه سه‌حرفی ع و ن یازده بار در قرآن آمده است، در پنج قالب صرفی مختلف: |
دو بار به صورت فعل باب چهارم: أَعَانَ (کمک کرد) | 1 |
دو بار به صورت فعل باب ششم: تَعَاوَنُ (یکدیگر را یاری کنید) | 2 |
چهار بار به صورت فعل باب دهم: ٱسْتَعِينُ (یاری بجویید) | 3 |
| ٱسْتَعِينُ از ریشه „ع و ن“ به معنی کمک خواستن، یاری طلبیدن و استمداد کردن است. این فعل در زبان عربی به معنای «کمک می‌خواهم» یا «یاری می‌طلبم» می‌باشد. معمولاً در زمینه‌هایی به کار می‌رود که فردی نیازمند کمک یا حمایت از دیگری است، به ویژه در زمینه‌های معنوی و دعا. کاربرد کلمه در زبان عربی در زبان عربی، „ٱسْتَعِينُ“ معمولاً در دعا، نماز و درخواست از خداوند استفاده می‌شود. همچنین در مکالمات روزمره نیز می‌تواند به کار رود، زمانی که کسی از دیگری درخواست کمک می‌کند. این فعل از باب استفعال (باب دهم افعال مزید) است که معنای طلب و درخواست را می‌رساند. آیه‌ای از قرآن به عنوان مثال آیه مشهور سوره فاتحه: إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ترجمه: تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو یاری می‌جوییم. ویژگی‌های دستوری (گرامری)
اطلاعات ریشه‌شناسی (اتیمولوژی) کلمه «ٱسْتَعِينُ» از ریشه ثلاثی «ع و ن» گرفته شده که به معنای یاری و کمک است. با اضافه شدن الف استفعال (اِستَـ) به ابتدای ریشه، معنای طلب و درخواست یاری را می‌دهد. این ساختار در زبان عربی برای افعالی به کار می‌رود که معنای طلب و خواستن را اضافه می‌کنند. مترادف‌ها و متضادها مترادف‌ها (در عربی و فارسی)
متضادها (در عربی و فارسی)
| |
یک بار به صورت اسم: عَوَان (میانسال، میانه‌سال) | 4 |
دو بار به صورت اسم مفعول باب دهم: مُسْتَعَان (آنکه از او یاری خواسته می‌شود، مددکار) | 5 |