| ریشه سه‌حرفی «ص ل و» در قرآن ۹۹ بار در چهار شکل مشتق آمده است: |
۱۲ بار به صورت فعل باب دوم «صَلَّىٰ» (نماز گزارد) 1 |
| صَلَّىٰ (تلفظ: صَلَّى، با تشدید لام و الف مقصوره در پایان) واژه‌ای عربی است که ریشه آن در زبان عربی به معنای دعا کردن، نماز خواندن و طلب رحمت از خداوند است. این واژه معمولاً در متون دینی و مذهبی به کار می‌رود و یکی از افعال کلیدی در قرآن و احادیث است. کاربرد واژه در زبان عربی ۱. در قرآن و احادیث:
ویژگی‌های دستوری (گرامری)
اطلاعات ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)
مترادف‌ها و متضادها مترادف‌ها (عربی و فارسی):
متضادها (عربی و فارسی):
جمع‌بندی واژه «صَلَّىٰ» فعلی است از ریشه «ص-ل-و» که به معنای نماز گزاردن، دعا کردن و طلب رحمت است و کاربرد گسترده‌ای در متون دینی و زبان روزمره عربی دارد. این واژه مترادف‌هایی مثل دعا کردن و عبادت کردن و متضادهایی مانند ترک نماز و کفر دارد. |
۸۳ بار به صورت اسم «صَلَوٰة» (نماز) 2 |
| صَلَوٰة (نماز) واژه‌ای عربی است که در فارسی به معنای «نماز» یا «دعا» به کار می‌رود. این واژه در متون دینی اسلام اهمیت ویژه‌ای دارد و یکی از ارکان اساسی دین اسلام محسوب می‌شود. کاربرد واژه صَلَوٰة در زبان عربی در زبان عربی، صَلَوٰة معانی مختلفی دارد که مهم‌ترین آنها عبارت است از:
در قرآن و احادیث، این واژه به صورت‌های مختلف استفاده شده است؛ هم برای نماز واجب و هم برای دعا و طلب مغفرت. ویژگی‌های دستوری واژه صَلَوٰة
اطلاعات ریشه‌شناسی (اتیمولوژی) واژه صَلَوٰة از ریشه ثلاثی «ص ل و» در زبان عربی گرفته شده است. این ریشه به معنای دعا و نیایش است. برخی از زبان‌شناسان معتقدند که این واژه در اصل از فعل «صَلا» به معنای دعا کردن آمده است. در زبان‌های سامی دیگر نیز ریشه‌هایی با معنای مشابه وجود دارد. مترادف‌ها و متضادها مترادف‌ها در عربی:
مترادف‌ها در فارسی:
متضادها در عربی:
متضادها در فارسی:
جمع‌بندی واژه صَلَوٰة در عربی و فارسی هم به معنای نماز (عبادت خاص اسلامی) و هم به معنای دعا و نیایش به کار می‌رود. این واژه از نظر دستوری اسم مؤنث است و جمع آن صَلَوَات است. ریشه‌ی آن به معنای دعا کردن است و مترادف‌ها و متضادهای متعددی در هر دو زبان دارد. |
یک بار به صورت اسم «مُصَلًّى» (جای نماز، محل نماز) 3 |
سه بار به صورت اسم فاعل باب دوم «مُصَلِّين» (نمازگزاران) 4 |