صَلَّى

« Back to Glossary Index

کلمه: صَلَّى


معانی کلمه صَلَّى:

  1. دعا کرد.
  2. نماز خواند.
  3. طلب رحمت و مغفرت کرد.
  4. درود فرستاد.
  5. آتش زد یا سوزاند (در برخی کاربردهای قدیمی).

ریشه و استفاده کلمه در زبان عربی:

کلمه صَلَّى از ریشه ثلاثی ص-ل-و (صَلَوَ) گرفته شده است. این ریشه در زبان عربی به معنای خم شدن، دعا کردن، یا توجه به خداوند است. از این ریشه واژگان مختلفی ساخته می‌شود که بیشتر در زمینه‌های دینی و عبادی کاربرد دارند.

  • استفاده‌ها:
    • در قرآن کریم به معنای نماز خواندن یا درود فرستادن آمده است.
    • در ادبیات عربی نیز به معنای دعا کردن یا طلب رحمت به کار می‌رود.

ویژگی‌های دستوری (گرامری):

  • نوع کلمه: فعل ماضی (گذشته).
  • وزن صرفی: فعل ثلاثی مزید (باب تفعیل).
  • صرف فعل:
    • ماضی: صَلَّى، صَلَّيْتُ، صَلَّوْا.
    • مضارع: يُصَلِّي.
    • امر: صَلِّ.
    • مصدر: تَصْلِيَة.
  • فاعل: کسی که نماز می‌خواند یا دعا می‌کند.
  • مفعول: کسی که دعا یا رحمت برای او طلب می‌شود.

فرم اصلی کلمه و معنای آن:

  • فرم اصلی: صَلَوَ (سه حرف اصلی: ص، ل، و).
  • معنای اصلی: دعا کردن، خم شدن یا ادای احترام.

اطلاعات ریشه‌شناسی (اتیمولوژی):

  • صَلَوَ در اصل به معنای خم شدن یا انحنای بدن در هنگام عبادت بوده است. این معنا به مرور زمان در قالب اعمال عبادی و دینی مانند نماز خواندن گسترش یافته است.
  • در فرهنگ‌های سامی دیگر نیز واژه‌هایی مشابه با معنای دعا یا عبادت وجود داشته است.

مترادف‌ها:

  • به عربی:
    • دعا (دعا کرد).
    • رَكَعَ (خم شد).
    • تَعَبَّدَ (عبادت کرد).
    • حَمِدَ (ستایش کرد).
    • سَبَّحَ (تسبیح گفت).
  • به فارسی:
    • نماز خواند.
    • دعا کرد.
    • عبادت کرد.
    • درود فرستاد.

متضادها:

  • به عربی:
    • كَفَرَ (کفر ورزید).
    • أَعْرَضَ (روی‌گردانی کرد).
    • لَهَا (غفلت کرد).
  • به فارسی:
    • کفر ورزید.
    • غفلت کرد.
    • روی برگرداند.

اگر نیاز به توضیحات بیشتری دارید، بفرمایید!

 

Nach oben scrollen