ث-و-ب

یک بار به صورت فعل باب دوم «ثُوِّبَ» (بازگردانده شد)

سه بار به صورت فعل باب چهارم «أَثَابَ» (پاداش داد)

سیزده بار به صورت اسم «ثَوَاب» (پاداش)

هشت بار به صورت اسم «ثِيَاب» (لباس‌ها)

کاربرد واژه در زبان عربی

در زبان عربی، ثِيَاب معمولاً برای اشاره به لباس‌های روزمره یا پوشاک عمومی به کار می‌رود. مثال‌ها:

• ثِيَابُ الطِّفْلِ نَظِيفَةٌ.
  (لباس‌های کودک تمیز است.)
• لَبِسْتُ ثِيَابًا جَدِيدَةً.
  (لباس‌های جدید پوشیدم.)

گاهی این واژه در قرآن و متون کلاسیک عربی نیز دیده می‌شود، مثلاً:
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ (سوره مدثر، آیه ۴)
(و لباس خود را پاکیزه کن.)

ویژگی‌های دستوری

• نوع واژه: اسم (اسم جمع)
• مفرد: ثَوب (به معنای لباس، جامه)
• جمع: ثِيَاب (گاهی أَثْوَاب نیز به عنوان جمع دیگر ثَوب ذکر می‌شود)
• جنسیت: مذکر (در جمع مذکر به کار می‌رود)
• اعراب: ثِيَابٌ (مرفوع)، ثِيَابًا (منصوب)، ثِيَابٍ (مجرور)

اطلاعات ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)

واژه‌ی ثِيَاب از ریشه «ث-و-ب» گرفته شده است که به معنای «بازگشتن» یا «برگشتن» است. در اصل، ثَوب به معنای چیزی است که باز می‌گردد یا تکرار می‌شود و بعدها معنای «لباس» به خود گرفته است، زیرا لباس همواره تعویض و بازپوشیده می‌شود.

مترادف‌ها و متضادها

مترادف‌ها (در عربی و فارسی):

• عربی:
  • مَلابِس (لباس‌ها)
  • أَثْوَاب (جامه‌ها)
  • أَزْيَاء (پوشاک، مدها)
• فارسی:
  • لباس‌ها
  • پوشاک
  • جامه‌ها
  • رخت

متضادها (در عربی و فارسی):

• عربی:
  • عُرْي (برهنگی)
  • تَعَرِّي (عریان شدن)
• فارسی:
  • برهنگی
  • عریانی

خلاصه

• ثِيَاب به معنای لباس‌ها و پوشاک است، جمع کلمه ثَوب.
• در زبان عربی برای اشاره به چندین لباس یا پوشاک استفاده می‌شود.
• مترادف‌ها: مَلابِس، أَثْوَاب، أَزْيَاء (عربی) و لباس‌ها، پوشاک، جامه‌ها (فارسی)
• متضادها: عُرْي، تَعَرِّي (عربی) و برهنگی، عریانی (فارسی)
• ریشه این واژه به معنای بازگشتن است و بعدها به معنای لباس به کار رفته است.

یک بار به صورت اسم «مَثَابَة» (جای بازگشت، محل گردهمایی)

دو بار به صورت مصدر «مَثُوبَة» (پاداش، ثواب)