بِأَنَّ

« Back to Glossary Index

معنی واژه بِأَنَّ

بِأَنَّ (به عربی: بِأَنَّ) یک ترکیب حرف اضافه و حرف مشبهه بالفعل در زبان عربی است که معمولاً برای تأکید و بیان علت یا توضیح بیشتر درباره یک جمله یا عبارت به کار می‌رود.


معانی دقیق واژه

  • به این که
  • زیرا که
  • چون که
  • به علت اینکه
  • با این مضمون که

کاربرد واژه در زبان عربی

  • معمولاً در آغاز جمله‌های فرعی می‌آید و جمله را به جمله اصلی ربط می‌دهد.
  • برای توضیح، دلیل‌آوری یا تأکید علت استفاده می‌شود.

مثال:

  • قالَ إِنِّی أُحِبُّکَ بِأَنَّکَ صَدِیقِی.
    (گفت: تو را دوست دارم زیرا که تو دوست من هستی.)

ویژگی‌های دستوری

  • بِ: حرف جر (حرف اضافه)
  • أَنَّ: حرف مشبهه بالفعل (حرفی که بر سر جمله اسمیه می‌آید و مبتدا را منصوب و خبر را مرفوع می‌کند)
  • بعد از أَنَّ معمولاً اسم منصوب (اسم أنَّ) و بعد از آن خبر مرفوع می‌آید.
  • بِأَنَّ معمولاً نقش مفعول‌له یا مفعول‌اجله را در جمله ایفا می‌کند.

اطلاعات ریشه‌شناسی

  • بِ: حرف اضافه، ریشه در زبان سامی، به معنای „با“ یا „به“
  • أَنَّ: از ریشه „أنّ“، حرف مشبهه بالفعل، برای تأکید و بیان علت
  • ترکیب این دو (بِ + أَنَّ) در زبان عربی کلاسیک و مدرن رایج است.

مترادف‌ها و متضادها

مترادف‌ها (در عربی و فارسی):
  • عربی: لِأَنَّ، إذ، بسبب أنَّ، لأنَّ
  • فارسی: زیرا، چون، به دلیل اینکه، به خاطر اینکه
متضادها (در عربی و فارسی):
  • عربی: بدون أنَّ، غیر أنَّ، ما عدا أنَّ
  • فارسی: بدون اینکه، جز اینکه، مگر اینکه

جمع‌بندی

  • بِأَنَّ ترکیبی است برای بیان علت یا توضیح بیشتر.
  • نقش دستوری: حرف اضافه + حرف مشبهه بالفعل.
  • معادل‌های فارسی: زیرا که، به این دلیل که، چون که.
  • مترادف‌ها: لِأَنَّ، لأنَّ.
  • متضادها: بدون اینکه، جز اینکه.
Nach oben scrollen