الْمِيزَانَ

« Back to Glossary Index

الْمِيزَانَ

معانی کلمه

کلمه «الْمِيزَانَ» به معنای ترازو، وزنه یا وسیله‌ای برای سنجش و اندازه‌گیری است. در متون دینی و ادبی، این کلمه گاهی به معنای عدالت یا معیار سنجش حق و باطل نیز استفاده می‌شود.


ریشه کلمه

ریشه کلمه «الْمِيزَانَ» از فعل ثلاثی مجرد وَزَنَ (وزن) گرفته شده است که به معنای وزن کردن یا سنجیدن است. این ریشه در باب‌های مختلف صرفی کاربرد دارد و معانی مرتبط با وزن، اندازه‌گیری و تعادل را به خود اختصاص می‌دهد.


ویژگی‌های دستوری

  • نوع کلمه: اسم
  • حالت: منصوب
  • تعریف: معرفه (با ال تعریف)
  • اعراب: منصوب به دلیل نقش نحوی در جمله (مثلاً مفعول به یا حال)
  • جمع: موازین (جمع مکسر)

صیغه و ریشه اصلی

کلمه «الْمِيزَانَ» از وزن: مِفْعَال مشتق شده است که یکی از اوزان معروف در عربی برای ساخت اسم ابزار است.

  • وزن صرفی: مِفْعَال
  • معنی وزن صرفی: وسیله‌ای که برای انجام کاری استفاده می‌شود.

اطلاعات ریشه‌شناسی

  • ریشه ثلاثی: وَزَنَ
  • معانی اصلی ریشه: وزن کردن، سنجیدن، اندازه‌گیری.
  • استعمال در قرآن: کلمه «میزان» بارها در قرآن آمده است، از جمله در آیات مرتبط با عدالت و قسط، مانند آیه:
    «وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ»
    (سوره الرحمن، آیه ۷)
    در اینجا «الْمِيزَانَ» به معنای عدالت و تعادل در خلقت است.

کاربرد کلمه در زبان عربی

کلمه «میزان» در زبان عربی علاوه بر معنای فیزیکی ترازو، کاربردهای استعاری نیز دارد:

  1. عدالت: معیاری برای سنجش انصاف و حق.
  2. معیار: وسیله‌ای برای سنجش درستی یا نادرستی امور.
  3. تعادل: اشاره به هماهنگی و توازن در امور.
Nach oben scrollen