الْمُصَوِّرُ

« Back to Glossary Index

الْمُصَوِّرُ

معانی کلمه:

  1. الْمُصَوِّرُ یکی از اسامی خداوند در اسلام است و به معنای „شکل‌دهنده“ یا „تصویرگر“ است. این اسم به خداوندی اشاره دارد که به موجودات، شکل و صورت می‌بخشد.
  2. در معنای لغوی، مُصَوِّر به کسی گفته می‌شود که طراحی یا تصویرسازی می‌کند.

ریشه کلمه:

  • ریشه این کلمه از فعل ثلاثی مجرد صَوَرَ (ص-و-ر) گرفته شده است.
  • صَوَرَ به معنای „شکل دادن“، „تصویر کردن“ یا „صورت بخشیدن“ است.

ویژگی‌های دستوری:

  1. وزن: کلمه „الْمُصَوِّرُ“ بر وزن مُفَعِّل است.
  2. نوع کلمه: اسم فاعل.
  3. حالت اعرابی:
    • در حالت رفع: الْمُصَوِّرُ
    • در حالت نصب: الْمُصَوِّرَ
    • در حالت جر: الْمُصَوِّرِ

صیغه و اشتقاق:

  • فعل ثلاثی مجرد: صَوَرَ (او شکل داد)
  • فعل ثلاثی مزید: صَوَّرَ (شکل داد، تصویر کرد)
  • اسم فاعل: مُصَوِّر (شکل‌دهنده)
  • اسم مفعول: مُصَوَّر (شکل‌داده‌شده)

اطلاعات ریشه‌شناسی:

  • ریشه „ص-و-ر“ در زبان عربی به معنای „شکل“ یا „صورت“ است. از این ریشه کلمات مختلفی ساخته شده‌اند، مانند:
    • صُورَةٌ: تصویر، عکس.
    • تَصْوِیرٌ: تصویرسازی.
    • مُصَوَّرٌ: شکل‌داده‌شده یا تصویر.

کاربرد در زبان عربی:

  1. در قرآن کریم، کلمه „الْمُصَوِّرُ“ به عنوان یکی از صفات خداوند آمده است:
    • هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ (سوره حشر، آیه 24)
    • این آیه به قدرت خداوند در خلق و شکل‌دهی موجودات اشاره دارد.
  2. در زبان روزمره، مُصَوِّر به معنای „عکاس“ یا „تصویرگر“ نیز به کار می‌رود.

نتیجه‌گیری:

کلمه „الْمُصَوِّرُ“ از ریشه „ص-و-ر“ گرفته شده و به معنای شکل‌دهنده است. این کلمه در زبان عربی کاربردهای مذهبی و روزمره دارد و در قرآن به عنوان یکی از اسامی خداوند ذکر شده است.

Nach oben scrollen