الْفُؤَادَ

« Back to Glossary Index

الْفُؤَادَ

۱. معانی کلمه „الفؤاد“

کلمه „الفؤاد“ در زبان عربی به معنای „قلب“ یا „دل“ است. این کلمه بیشتر به جنبه‌های عاطفی و احساسی قلب اشاره دارد و در متون ادبی و مذهبی به کار می‌رود. گاهی اوقات به عنوان استعاره‌ای برای مرکز احساسات، تفکر و روح انسان استفاده می‌شود.


۲. ریشه و ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)

ریشه این کلمه „ف-أ-د“ (فأد) است. ریشه „فأد“ در زبان عربی به معنای „سوزاندن“ یا „گرم شدن“ است. این ارتباط به این دلیل است که قلب به عنوان عضوی گرم و پرشور در نظر گرفته می‌شود که احساسات و هیجانات در آن جوشان است.


۳. ویژگی‌های دستوری

  • نوع کلمه: اسم (اسم ذات)
  • جنس: مذکر
  • حالت اعرابی:
    • در حالت مرفوع: الفُؤَادُ
    • در حالت منصوب: الفُؤَادَ
    • در حالت مجرور: الفُؤَادِ

این کلمه در حالت معرفه با „ال“ تعریف می‌شود و بدون آن به صورت نکره (فُؤَادٌ) می‌آید.


۴. صیغه و ساختار کلمه

  • وزن: کلمه „الفؤاد“ بر وزن „الفُعال“ است.
    این وزن در زبان عربی برای اسامی‌ای که به نوعی ویژگی یا حالت را بیان می‌کنند، رایج است.

۵. کاربرد در زبان عربی

کلمه „الفؤاد“ در متون دینی، ادبی و شعری بسیار استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

  • در قرآن کریم:

    «إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُو۟لَٰٓئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْـُٔولًا»
    (سوره اسراء، آیه ۳۶)
    در این آیه، „الفؤاد“ به معنای قلب یا مرکز درک و شعور انسان آمده است.

  • در ادبیات عربی:
    „الفؤاد“ معمولاً به عنوان نمادی از عشق، احساسات و شوق استفاده می‌شود.

۶. ارتباط با سایر کلمات

کلمات مرتبط با „الفؤاد“ که از همان ریشه „فأد“ مشتق شده‌اند:

  • تَفَؤُّد: به معنای شعله‌ور شدن یا داغ شدن.
  • فَائِدَة: به معنای فایده یا سود (به طور استعاری از گرمایی که از چیزی حاصل می‌شود).
  • فُؤَادِيّ: منسوب به فؤاد، به معنای مربوط به قلب یا دل.

۷. نکات اضافی

  • „الفؤاد“ از نظر معنایی نزدیک به کلماتی مانند „القلب“ و „الصدر“ است، اما هر کدام تفاوت‌های ظریفی دارند. „الفؤاد“ بیشتر به جنبه‌های احساسی و عاطفی اشاره دارد، در حالی که „القلب“ به معنای عمومی‌تر قلب به عنوان عضوی از بدن نیز به کار می‌رود.
Nach oben scrollen