فساد در زبان عربیفساد واژه‌ای عربی است که از ریشه ثلاثی «ف-س-د» گرفته شده است. این کلمه به معنی خرابی، تباهی، نابودی، یا از بین رفتن چیزی است. در زبان عربی و همچنین در زبان‌های دیگر که واژه‌های عربی را وام گرفته‌اند (مانند فارسی)، این واژه کاربردهای گسترده‌ای دارد.
معانی واژه فساد- خرابی و تباهی: به معنای از بین رفتن نظم یا سلامت چیزی.
مثال: فساد محیط زیست (خرابی و آلودگی محیط زیست). - فساد اخلاقی: به معنای انحراف از اصول اخلاقی و رفتاری.
مثال: فساد اجتماعی (انحراف از ارزش‌های اخلاقی در جامعه). - فساد مالی: به معنای سوءاستفاده از منابع مالی یا رشوه‌خواری.
مثال: فساد اداری (رشوه‌خواری یا اختلاس در سازمان‌ها). - فساد سیاسی: به معنای سوءاستفاده از قدرت یا انحراف در سیاست‌ها.
مثال: فساد حکومتی.
ویژگی‌های صرفی و نحوی- نوع کلمه: اسم
- جمع: افساد
- مشتقات:
- فعل: فَسَدَ (خراب شد)، یَفْسُدُ (خراب می‌شود)
- مصدر: فساد (خرابی)، افساد (خراب کردن)
- اسم فاعل: فاسِد (کسی که خراب می‌کند یا چیزی که خراب شده است)
- اسم مفعول: مَفْسود (چیزی که خراب شده است)
ریشه کلمهفساد از ریشه ثلاثی «ف-س-د» گرفته شده است. این ریشه در زبان عربی به معنای خراب شدن یا از بین رفتن چیزی است. فعل اصلی از این ریشه «فَسَدَ» است که به معنی «خراب شد» می‌باشد.
اطلاعات ریشه‌شناسی- زبان اصلی: عربی
- ریشه: ثلاثی مجرد (ف-س-د)
- کاربرد: این واژه در قرآن کریم نیز به کار رفته است و یکی از مفاهیم مهم دینی و اخلاقی محسوب می‌شود.
مثال: «وَلا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها» (سوره اعراف، آیه 56)
ترجمه: «و در زمین پس از اصلاح آن فساد نکنید.»
کاربرد واژه فساد در زبان عربیفساد در زبان عربی در زمینه‌های مختلفی استفاده می‌شود: - دینی: اشاره به اعمال ناپسند که نظم الهی را مختل می‌کند.
- اجتماعی: توصیف انحرافات اخلاقی یا رفتاری در جامعه.
- سیاسی: اشاره به سوءاستفاده از قدرت یا انحراف در سیاست‌ها.
- اقتصادی: به معنای اختلاس، رشوه‌خواری، و سوءاستفاده از منابع مالی.
نتیجهگیریفساد واژه‌ای است با معانی گسترده که در زمینه‌های اخلاقی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی به کار می‌رود. این واژه از ریشه ثلاثی «ف-س-د» مشتق شده و در زبان عربی کاربردهای بسیار دارد. همچنین در متون دینی و ادبی نیز به‌عنوان مفهومی مهم مورد استفاده قرار گرفته است. | 