| کلمه «الْخَالِقُ» یکی از اسامی خداوند در زبان عربی است و به معنای آفریدگار یا خالق است. این اسم به خداوندی اشاره دارد که همه چیز را از عدم به وجود آورده و آفرینش او بر اساس حکمت و علم است. ریشه کلمه ریشه این کلمه از فعل ثلاثی مجرد خَلَقَ (خ، ل، ق) گرفته شده است. این ریشه در زبان عربی به معنای ایجاد کردن، آفریدن، یا شکل دادن به چیزی است. ویژگی‌های دستوری
صیغه و ساختار کلمه
اطلاعات ریشه‌شناسی (اتیمولوژی) ریشه «خ-ل-ق» در زبان عربی به معنای آفرینش و ایجاد چیزی از هیچ است. این کلمه در متون قدیمی عربی و قرآن کریم به کار رفته است و یکی از مفاهیم عمیق و بنیادین در الهیات اسلامی است. در قرآن کریم، خداوند بارها به عنوان «خالق» معرفی شده است، مانند آیه: کاربرد در زبان عربی
جمع‌بندی کلمه «الْخَالِقُ» هم از نظر دستوری و هم از نظر معنوی کلمه‌ای بسیار مهم و عمیق در زبان عربی است که بیشتر در متون دینی و الهیاتی به کار می‌رود. |
الخالِقُ
« Back to Glossary Index