۱. معانی واژه „اللَّه“:واژه „اللَّه“ به معنای خداوند یکتا و معبود مطلق است که در اسلام به عنوان نام خاص خداوند به کار می‌رود. این کلمه بیانگر ذات الهی است که صفات کمال، قدرت مطلق، علم بی‌پایان، و رحمت را در خود دارد. ۲. ریشه واژه „اللَّه“:ریشه این واژه از فعل ثلاثی مجرد „أله“ (ʾ-l-h) گرفته شده است. این ریشه در زبان عربی دارای معانی زیر است:
از این ریشه، مفهوم „اللَّه“ به معنای معبودی که شایسته پرستش است، استخراج شده است. ۳. ویژگی‌های دستوری „اللَّه“:
۴. ساختار و شکل واژه:کلمه „اللَّه“ از ترکیب „ال“ (حرف تعریف) و „إله“ (به معنای معبود) ساخته شده است. در این ترکیب، حرف همزه در „إله“ حذف شده و به صورت همزه وصل درآمده است. ۵. معنای „إله“:کلمه „إله“ به معنای معبود یا کسی که مورد پرستش قرار می‌گیرد، است. این واژه خود از ریشه „أله“ می‌آید. ۶. اطلاعات ریشه‌شناسی (اتیمولوژی):
۷. کاربرد در زبان عربی:
۸. ساختار بلاغی:کلمه „اللَّه“ به دلیل تقدس و معنای عمیق آن، در ادبیات عربی و اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد و در بسیاری از متون به عنوان نماد قدرت مطلق و یگانگی خداوند استفاده می‌شود. |
اللَّـهِ
« Back to Glossary Index