الزَّبانِيَةَ

« Back to Glossary Index
الزَّبانِيَةَ


معنی مفصل واژه

الزَّبانِيَةَ (الزَّبانيه) در زبان عربی به گروهی از فرشتگان عذاب اطلاق می‌شود که مأمور شکنجه و عذاب دادن گناهکاران در جهنم هستند. این واژه بیشتر در متون دینی، به‌ویژه قرآن کریم، به همین معنا به کار رفته است. در قرآن (سوره علق، آیه ۱۸)، آمده است:
„سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ“
که به معنی „به‌زودی زبانیه را فرا می‌خوانیم“ است.

در منابع اسلامی، الزبانیه فرشتگانی سخت‌گیر و قدرتمند معرفی شده‌اند که وظیفه‌شان محافظت از جهنم و عذاب دادن گناهکاران است.


کاربرد واژه در زبان عربی

در زبان عربی کلاسیک و دینی، الزبانیه تقریباً همیشه به فرشتگان عذاب اشاره دارد. در محاورات امروزی عربی، این واژه کمتر استفاده می‌شود و بیشتر در زمینه‌های دینی یا ادبی به کار می‌رود. گاهی به صورت مجازی برای اشاره به افراد سخت‌گیر یا بی‌رحم نیز به کار می‌رود.


ویژگی‌های دستوری

  • نوع واژه: اسم جمع
  • جمع: مفرد آن در اصل „زبانی“ یا „زبانه“ نیست و به صورت جمع به کار می‌رود.
  • جنس: مذکر (در کاربرد عربی)
  • وزن صرفی: فعالیه (وزن جمع عربی)

ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)

واژه الزبانیه از ریشه „ز ب ن“ گرفته شده است. در عربی، „زَبَنَ“ به معنی „دفع کردن“، „هل دادن“ یا „راندن“ است. بنابراین الزبانیه به کسانی گفته می‌شود که دیگران را با شدت و قدرت به سمت جهنم می‌رانند یا هل می‌دهند.


مترادف و متضاد در عربی و فارسی

مترادف‌ها

  • عربی: ملائکة العذاب، خُزّان النار، ملائکة النار
  • فارسی: فرشتگان عذاب، نگهبانان دوزخ، ماموران جهنم

متضادها

  • عربی: ملائکة الرحمة، ملائکة الجنة
  • فارسی: فرشتگان رحمت، فرشتگان بهشت

جمع‌بندی

الزَّبانیه به گروهی از فرشتگان عذاب در جهنم اشاره دارد که وظیفه‌شان عذاب دادن گناهکاران است. این واژه ریشه در فعل „زَبَنَ“ به معنای راندن و هل دادن دارد و در متون دینی و ادبی عربی به همین معنا استفاده می‌شود. مترادف‌های آن در عربی و فارسی به فرشتگان عذاب و متضادهای آن به فرشتگان رحمت اشاره دارند.

Nach oben scrollen