التُّرَاثَ

« Back to Glossary Index

واژه «التُّرَاثَ» در زبان عربی

معانی واژه

کلمه «التُّرَاثَ» به معنای میراث، ارثیه، یا هر چیزی که از نسل‌های گذشته به نسل‌های بعد منتقل می‌شود، به کار می‌رود. این واژه معمولاً در زمینه‌های فرهنگی، تاریخی و اجتماعی استفاده می‌شود و به دارایی‌ها، آثار، یا ارزش‌های مادی و معنوی که از گذشته باقی مانده‌اند اشاره دارد.


ریشه واژه

ریشه این کلمه از فعل ثلاثی «وَرَثَ» (به معنای به ارث بردن) گرفته شده است.

  • ریشه اصلی: و-ر-ث
  • فعل ماضی: وَرَثَ (او ارث برد)
  • فعل مضارع: يَرِثُ (او ارث می‌برد)
  • مصدر: وِراثَةٌ یا تَراثٌ (ارث، میراث)

ویژگی‌های دستوری

کلمه «التُّرَاثَ»:

  • اسم است.
  • معرفه است، زیرا با «ال» تعریف شده.
  • منصوب است، زیرا در جمله به صورت مفعول یا در موقعیت‌های دیگر منصوب به کار می‌رود.

شکل‌های صرفی

  • مفرد: التُّرَاثَ
  • جمع: تُرَاثَات (به ندرت استفاده می‌شود، زیرا معمولاً به صورت مفرد به معنای کلی میراث به کار می‌رود)

اطلاعات ریشه‌شناسی

واژه «التُّرَاثَ» از مصدر «تَراثٌ» مشتق شده که خود از فعل «وَرَثَ» آمده است. این واژه در اصل به معنای آن چیزی است که از نسل‌های قبلی به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود. در دوران معاصر، این کلمه بیشتر در زمینه‌های فرهنگی، تاریخی و هنری کاربرد دارد و به آثار، ارزش‌ها و سنت‌هایی که از گذشته به ارث رسیده‌اند اشاره دارد.

Nach oben scrollen