و بزرگانی از قوم فرعون گفتند آیا موسی و قومش را رها میکنی که در زمین آشوب به پا کنند و تو و خدایان تو را رها نمایند فرعون به ایشان قول داد که پسران ایشان را خواهیم کشت و زنان ایشان را زنده میگذاریم و ما بر ایشان تواناتریم (از این جملات پیداست که فرعون پس از این حادثه با موسی و هارون به ملایمت رفتار کرد و از روی سیاست انجام تقاضاهای موسی را به بعد موکول نمود و ایشان را آزاد گذارد تا هر کار میخواهند بکنند و لذا آن دو به دستور خالق عالم به جمع کردن طرفداران خود که بیشترشان از بنی اسرائیل بودند و دیگران کمتر به او میگرویدند پرداخت و برای ایشان بر طبق آیه ۸۷ از سوره یونس نماز خانه و محل اجتماع قرار داد و همین باعث شد آنانکه تبلیغات موسی و طرفدارانش را بر ضرر نفوذ و حکومت خود میدیدند فرعون را وادار کنند جلوی آزادی موسی و طرفدارانش را بگیرد و این تحریک کنند گان یکی هامان وزیر فرعون و رئیس کل مذهبی مذهب خورشید پرستی آمون بود که مذهب موسی بر خلاف او پیش میرفت و وزیر دیگر فرعون قارون بود که رئیس بنی اسرائیل در دربار فرعون بود و کوشش میکرد بنی اسرائیل را به نفع حکومت فرعون به کار را دارد و از آشوبهای ایشان جلوگیری نماید و لذا می بینیم که در آیه ۲۳ و ۲۹ از سوره مؤمن خالق عالم فرموده که ما موسی را بسوی فرعون وهامان و قارون فرستادیم) (۱۲۷) |
007-127-041-أعراف
« Back to Glossary Index