077-007-034-مرسلات

« Back to Glossary Index
این گواهان در موقع خودش گواهی خواهند داد که آنچه به شما بوسیله پیغامهای الله، وعده داده شده حتماً بوقوع خواهد پیوست. تبصره ۱: ابتدای سوره مرسلات که در آن دو گواهی و به عبارت دیگر، دو سوگند و شهادت است، برای این گواه آورده شده که وقتی حادث شد و مشاهده گردید، بهترین دلیل بر راستی پیغامهای قرآن و سایر کتابهای آسمانیست، این دو گواه، یکی بادهای شدیدی هستند که محلی نبوده، بلکه تمام کره زمین را فرا می گیرند و تمام خانه ها و ساختمانها را خراب و به هوا پراکنده خواهند نمود، و دیگر فرشتگانی هستند که پیغام الله را بیاد مردم میاورند و باعث دسته دسته کردن ارواح مرده گان به خوبان و بدان میگردند و به آنان یاد آوری مینمایند که چگونه با بهانه هائی گناهها میکردند و چگونه حالا که زمین میخواهد متلاشی شود، سرنوشت شومی در پیش دارند. تبصره ۲: در لغت عرب نوشته شده ملک یعنی، مورد تملک و بنابر این، ملائکه موردِ تملك های الله هستند که بر طبق آیات زیادی از قرآن، تمامِ انواع اشیاء و قوه های بی اختیارِ موجود، در زمین و آسمانها را شامل میشوند، لذا در آیات اول این سوره نیز این معانی برای یک نفر مفسر دقیقِ قرآن به چشم میخورد و ما از همین آیات میفهمیم که بادها چون مامور اراده الله، برای کاری شوند، ملک و ملائکه خوانده میشوند و همچنین فرشتگانی که در گواهی دوم یاد آوری شده، ملک های روحیِ الله هستند و از اینگونه آیات است که ما فهمیده ایم، تمام مخلوقات از کوچک و بزرگ هر زمان از خود اختیاری نداشته باشند، ملک و یا به عبارت دیگر مامور و فرستاده الله می باشند، که عمل آنان عمل الله است و اینکه در فارسی آنها را فرشته میگفتند، از این لحاظ بوده که فرشته، مخففِ فرستاده می باشد، یعنی مامورِ الله و هم اینکه مردم تصور میکنند که فرشته و ملائکه حتماً موجودات پاک و پر قدرت و حتماً مخفی هستند و از بشر بالاترند، جاهلانه است، در صورتیکه از نظر قرآن، ابلیس نیز قبل از اینکه اختیاری از خود نشان بدهد، ملک و فرشته بوده و مامورین عذابِ دوزخ نیز ملک هستند و میکربها و عوامل مرگ نیز ملکهائی میباشند. (۷)
Nach oben scrollen