| و به گواهی روح انسان که در درونش او را ملامت مینماید. تبصره ۱: در چند سطر اول این سوره، دو دلیل و گواه آورده شده بر اینکه، انسان پس از مرگ زنده میشود، یک دلیل اینکه، خواهی نخواهی رستاخیزِ مردگان در آخرت میرسد و عملا آن را انسان در موقع خودش میبیند و از مخالفت خود در دنیا پشیمان میگردد و دلیل دوم، وضعِ درون انسان است که خودش نیز نمی داند، چرا یک بد و خوب در اعمال خود حس میکند و چرا دو شخصیت روحی در اوست که یکی او را به بدی میکشاند و یکی دیگر او را ملامت می کند و یک حس درونی در انسان است که پیوسته به او میگوید، آنچه را به خود روا نداری، بر دیگران روا ندار، آیا اگر زندگی انسان به مرگ خاتمه پیدا میکرد، لازم بود چنین حسی در انسان باشد؟ (۲) |
075-002-032-قيامة
« Back to Glossary Index